Evini sýrtýnda taþýyan kaplumbaða gibiyim
Göçler kervanýnda ilerliyorum aðýr aðýr
Ardýmdan aðlayarak su döken
Gözü yaþlý kadim dostlarý taþýrken yüreðimde
Gýcýrdayarak açýlýyor tüm kapýlar
Yoluma çýkan engeller kütürdüyor ayaklarýmýn altýnda
Kapana sýkýþmýþ dünyanýn içinden
Esaret zincirlerini koparýyor özgürlüðüm
Evini sýrtýnda taþýyan kaplumbaða gibiyim



Laf olsun diye konuþacaðým þimdi
Çocukluðu yaþanamadan erken terk edilmiþ
Gözyaþlarýný kumbarasýnda biriktirenler meclisinde
Hayatýn lisanýna cevap verecek gönüllüler aranýrken
Yüreði bir türlü kirlenmeyen çocuklar
Görüp geçirmiþ yaþam sancýsýnýn tek þahidi olmalý
Ýçimde serçelerin ekmek kavgasýyla
Yel deðirmenlerinin çarký gibi dönüyorken devran
Laf olsun diye konuþacaðým þimdi



Her tebessümü azarla karþýlarken somurtkan yüzler
Körkütük semaya uzanýr yaralý eller
Tuzlu bir ümitsizlik, akar duayla kirpiklerden
Çýkýp meydanýn ortasýna, bir þaplakta senin için yerim
Sevdikleri uðruna kendini feda edenler süzerler halimi
Bütün çelmelere takýlýr kucaðýnýza düþerim
Oysa üvey anne edalarýyla kader çizgime
Hýrsýndan gemici düðümü atar hayat
Her tebessümü azarla karþýlarken somurtkan yüzler



Var olma sebebini neye borçluyuz
Bu kadar kirlenmiþken vicdanlar
Ýyi niyetle temizleneceðine inansam
Aymaz ruhumla sokaklara süpürge ederdim saçlarýmý
Barýþmak için bayramý bekleyenler
Ýmrenir kanlý yüreðimdeki dikiþ izlerine rastladýkça
Belki benimde doðum günüm kutlanýr
Sorgulamazdýk o zaman birbirimizin dünyalarýna bakýp
Var olma sebebini neye borçluyuz



Gitmeliyiz barýþýn hüküm sürdüðü diyarlara
Yanýmýza alacaðýmýz üç þeyle birlikte
Issýz bir ada kuytuluðundayken savaþ biriktiren yüreklerimiz
Geniþ coðrafyalar kadar özgürken düþlerimiz
Ahdine sadýk bir edayla adýmlamalýyýz yeryüzünü
Yýpranmýþ gazete kâðýtlarýna sarýp zamaný
Ümitsiz dilek gibi geri dönüþüme vermek için
Biriktirerek tüm umutlarý ihtiyacý olanlara savurmalýyýz
Gitmeliyiz barýþýn hüküm sürdüðü diyarlara






// Sevgi Özlem Özcü //
“ gizLi özNe "