Adalet nedir? Mevlana’nýn ifadesiyle aðaçlara su vermek. Ya zulüm nedir? Zulüm, dikeni sulamaktýr. Adalet, insanlar arasýnda hiçbir fark gözetmeden hepsini kapsayan; ýrk, dil, din gibi ayrýmlar gözetmeyen, güçlülerin deðil haklýlarýn üstün olduðu sistemdir.

Bugün ise toplumda çýkarlar adalete üstün geliyor. Maðdur durumdaki kimi insanlar haksýzlýklardan dem vuruyor, ancak kendileri adalet yerine çýkarlarýný ‘ayakta tutuyor’. Toplumun çoðunluðu bu yapýda olunca hem adalet soyut bir kavram olarak kalmaya devam ediyor, hem de adaletin yerini zulüm alýyor.

Tüm dünyada adalet, maddi gücü elinde bulunduran azýnlýklarýn keyfince uygulanýyor. Eðer bu azýnlýk ‘insaf ederse’ zayýf ve güçsüz olan insanlara yardým ediyor, adil davranýyor. Ancak çok sayýda insan, yoksullarýn hakkýný yiyor, zayýflarý eziyor, umursuzca yaþýyor.

Dünyanýn her yanýnda savaþlar yaþanýyor, insanlar sakat kalýyor, ölüyor, evini ya da ülkesini terk etmek zorunda býrakýlýyorlar. Çocuklar yaralanýyor, tacize uðruyor, unutmalarý zor derin izlerle çocukluklarýný tadamadan yaþýyorlar. Ýnsanlar zor ve insanlýk dýþý koþullarda açlýk, susuzluk ve salgýn hastalýklarla mücadele ediyor; fakat zulmü uygulayanlar rahat hayatlarýna devam ediyor. Zevkle yemeklerini yiyor, çocuklarýyla oynuyor ve sýcak yataklarýnda vicdanlarý rahat, huzurlu bir þekilde uyuyorlar.

Ýnsanlarýn çok büyük bir kesimi Pakistan’da, Keþmir’de, Patani’de, Burma’da, Doðu Türkistan’da yaþananlar hakkýnda bir bilgiye sahip deðil. Hatta bu ülkelerin adýný bilmeyenler var. Adýný bile duymadýðý bu bölgelerde yaþayan insanlarýn karþý karþýya bulunduklarý zorluklardan, baskýlardan, þiddet eylemlerinden, yaþanan açlýk ve sefaletten hiç haberleri olmamasý da doðal kuþkusuz.

Yaþanan zulmün farkýnda olanlarýn büyük kesiminin durumu ise oldukça vahim. Birçok insan zulmü engellemek için kendisinin de bir þeyler yapabileceðini aklýna bile getirmiyor. Dahasý yazýlý ve görsel medyada sürekli karþýsýna çýkan görüntüler, fotoðraflardaki kadýn ve çocuklarýn bakýþlarýndaki ifade vicdanlarýný harekete geçirmiyor. Oysa inanan insan iþittiðinden, okuduðundan ve gördüðü her görüntüden sorumlu. Allah, “Size ne oluyor ki, Allah yolunda ve: “Rabbimiz, bizi halký zalim olan bu ülkeden çýkar, bize Katýndan bir veli (koruyucu sahib) gönder, bize Katýndan bir yardým eden yolla” diyen erkekler, kadýnlar ve çocuklardan zayýf býrakýlmýþlar adýna savaþmýyorsunuz?” (Nisa Suresi, 75) buyurarak inananlara bu sorumluluklarýný hatýrlatýyor.

Kur’an, yeryüzünde bozgunculuðu önleyecek fazilet sahibi kiþiler bulunmasýný istiyor. Zulmedenlerin ise içinde bulunduklarý refahýn peþine düþtüklerini, onlarýn, kendilerine yüklenen sorumluluklarý göz ardý eden suçlular olduklarýný haber veriyor.

Allah hiçbir beklentiye girmeden, kardeþlerinin ihtiyaçlarýný kendilerininkinden üstün tutan Ensar olmamýzý istiyor. Muhacire kapýsýný, sofrasýný ve yüreðini açan Ensar. Karþýlýðýnda ise "Biz size, ancak Allah’ýn yüzü (rýzasý) için yediriyoruz; sizden ne bir karþýlýk istiyoruz, ne bir teþekkür…" diyen Ensar...

Oysa biz oturuyor, ezilenler, yurdundan sürülenler, zulme uðrayanlar için bir þey yapmýyor, sadece izliyoruz. Zulme seyirci kalmanýn, zulme ortak olmak anlamýna geldiðini düþünmüyoruz.

Allah, bütün bu göz ardý ettiðimiz her þey sebebiyle sürekli uyarýyor, sýk sýk hatýrlatmalarda bulunuyor. Ama biz musibet geldiðinde bunun sebebini düþünmüyor, kendimizi gözden geçirip hatalarýmýzý düzeltmeye çalýþmýyoruz.

Sarp yokuþlar birlik olarak aþýlýr. Rabb’imiz, “Birlik olun, daðýlmayýn gücünüz gider”, “parçalayýcýlar gibi olmayýn, Allah’ýn ipine hep birlikte sýmsýký sarýlýn”, “kurþunla kaynatýlmýþ, birbirine kenetlenmiþ binalar gibi olun”, "zulme karþý birlikte saf baðlayýn" buyuruyor. Allah, "Kardeþ olun" istiyor.

Din çok özveri isteyen, samimiyet ve Allah’a tam teslimiyet gerektiren bir gerçek. Sevgi, vefa, özveri, cesaret gibi güzel ahlaka ait birçok özellik bugün unutulmuþ. Ýslam dininin özü olan bu üstün ahlak özellikleri yeniden canlandýrýlmalý.

Müslümanýn amacý yalnýzca evinde, iþinde, ailesiyle mutlu bir hayat yaþamak olmamalý. Vicdanlý insan aç ve susuz insanlarý, harap olmuþ evleri ve içlerindeki yoksul insanlarý görmezden gelebilir mi? Ya zulme maruz kalan kadýn ve çocuklarýn çýðlýklarýný duymazdan gelebilir mi?..

Ýçinde insanlýk onuru taþýyan her Müslüman, kendisinin ve yakýnlarýnýn refahýný deðil, insanlýðýn refahýný düþünmeli, bencillikten sakýnmalý. Bu güzel ahlak, inananlarýn imanýný güçlendirir, Allah’ýn dilemesiyle dünyada ve ahirette gerçek mutluluðu yaþamalarýna vesile olur.

Vicdan sahibi, içinde Allah aþký taþýyan, derin saygýyla Allah’tan korkan insanlar bu güzel ahlaký hem yaþamak hem yaygýnlaþtýrmak için çaba içinde olmalý. Ýnananlarý hazýrlayýp, teþvik etmeli.

Zaman sessiz kalma, umursuz davranma, dünyevi ve nefsani þeyler peþinde zaman öldürme dönemi deðil. Milyonlarca insan zulme maruz kalýrken güzel ahlakýn yaygýnlaþmasý için gayret etmemek vicdansýzlýk olur, zulme ortak olmak olur.

Ýnsan kendini Allah’a teslim etmeli, hayatýný Allah’a adamalý. Özveride bulunmak, vefalý olmak ve adaleti ayakta tutmak; hepsi güzellik. Allah bu güzel ahlaka sahip kullarýnýn iþlerini kolaylaþtýrýr, yollarýný açar, bereket verir.

Zaman bencillik ve çýkarcýlýk, kendi refahýný düþünme deðil, özveride bulunma, hakký arama, batýlý zail etmek için hakký hakim kýlma yolunda, ’Allah’ýn yardýmcýsý’ olma zamaný.

Allah hakký hak olarak gerçekleþtirecek, O, vaadinden dönmez. Ama siz, tercih sizin; aðaçlara su mu vereceksiniz, dikenleri mi sulayacaksýnýz?..


Haber Hilal