aðlamalýydým sanýrým
kendimden vaz geçtiðim o koca günün ardýndan bir de senin yanýlgýna yanmalýydým
onca mücadelenin yoksulu olan zaman
þimdi aðýr ilerler oldu acýyý sindire sindire tüketiyor içimde
insanlar görüyorum
kendini görmeyen onca insan
ve ne kadar boþa geçiyor zaman
seni de görüyorum artýk onlarla yan yana
dýþarýda duruyorlar sanki þu yaratýlýþý güzel alemin yansýmasýnda
bazý þeyler yerli yerinden ediliyor þuursuzca
ve o þeyler þey olmayý unutuyor bir müdden sonra
küfre alýþkýn
ya da öfkelerle bitmiþ gecenin ardýndan uyanan þaþkýn güneþ
bir sevgiyi terketmenin bedelini bilmeden
ölüme ömür biçmeden yaþanýlan günahlar süslüyor nefesleri
kadýnlar görüyorum
öpücüðü ruj lekesinden tad alýnmayan
tüm erkekler mahkemede alýyor soluðu
bu öpücüðün kaç sahibi var diye hesap tutuyor birde adi
erkekler görüyorum
teninde binlerce ten barýndýran
kadýnlar karakolda aðlamaklý
bu adam diyor yarým adam
komiser atýn diyor içeri çýkamasýn akýllanmadan
anlýyorum ki aldatýlan da aldatýyor aslýnda aldýrmadan
ve yangýnlar çoðalýyor
ýþýk bile olmadan dünyamdan .....