sevmek zor
bazen olmadýk þeyler eksiltirken sevmeleri
insan anlýyor geçte olsa
gerekli olan daha da mücadele etme isteðine baðýmlý hayatýn yürek

mesela
bugün biraz daha fazla önemsemek gerektiðine
daha fazla anlamak veya anlaþýlmak gerektiðine karar verdim kendimce
seni sevmek için bir çok þeyi yerli yerine koymaktan
bunun için çaba sarf etmekten daha çoðu gerekiyormuþ
anladým
keþke bir de anlatabilsem derken geceler birbirine girdi
ve
biraz daha karardý sonsuzluk

içimdeki umut
bir acýnýn ölümüne
ya da bir vedanýn görünümüne esir olmayacak kadar fazla olmasýna raðmen
bir yenilgi emsali
boynuma saplandý kaldý kocaman bir yalnýzlýk
yalnýzlýk dediðin öyle baþý boþ bir sessizlikte deðil
yýrtýlýyordu zaman bitmeyen tebessümlerin gölgesinde
geriliyordu herþey herkes git gide

bir an
sana, hayata ve aklýn zorlamaya çalýþtýðý her düþünceye rest çekip gitmeliyim dedim kendime
ilerleyen tek þey zaman olunca olgunlaþýyor acýlar fark ettim durup dinlendiði sürece
her yeni an
yeni þeyler öðreniyorum ,sana,kendime dair
ve artýk biliyorum ki
gidilecekse o an da gidilmeli önce önemsediklerinden
neyi beklediðini bilmeyen yürekle
hiç bir yere ilerleyemeyen beden arasýnda tek yakýnlýk çekilenler oluyor
dedim ya
birþey ler yerlerini deðiþtiriyor bazen kendince

insan bir çok bilmediði
hiç görmediði
anlamadýðý
anlatamadýðý
zorlandýkça yenildiði
savaþtýkça öldüðü þeyleri hayal edince
ölüm deðerini yitiriyor çaresizliðinde parçalanmalarýn
bölünmelerin
daðýlmalarýn
bugüne biraz daha alýngan uyanýþým da hep bu yüzden
geride kalan nedir diye sorarsan
hiç bir þeye dair deðeri olmayan
o an dan arta kalan bir sessizlik
sadece sessizlik
sende bilmelisin ki
þimdi
seni sevmek daha da zor
daha da ölümcül bir kimsesizlik