sen o sun da
ben bumuyum acaba
istanbul ayaklarýnýn altýn da geziniyor
þu her gün baktýðýn kýz kulesinde intihara meðilli beklentiler
biraz olsun kendine gelmiþ ümitler
koca kenti kaplamýþ yüreciðin
görmüyorsun gözlerimin ucundaki sen bakýþlarýmý
beni yormadan gel
üzerinde bulutlar örtülü bir güneþim ben
uzaklardan görürüm yaðmurlarýn geliþini
bir bile bilseydin
ah bilseydin
sana neler dilediðimi ...
sen beni hergün böbürlenen delilere sor sana
neler anlatacaklar sana hakkýn da
gecelerimi sor onlara
sabah olmak bilmeyen saatlerimi
bütün zamanlarý kýrdým ben seni anarak
aðlayarak
yanarak....
sevgili
yok kendimi sende bulmak gibisi
biran önce kaybettiðim benliðime kavuþuþumsun sen
sesin gelir içerime düþer
sararým seni
senim benim sevgili ...
istanbul dan bahsedeceðim sana daha
sana benzeyen yanlarýndan
az önce birini daha yitirdik dün sevinenler kervanýndan
acýyla büyütüyorken insan kendini çýkýlmazlarýndan
sana yürümek var
emeklemek
koþmak
avuçlarýn da son bulmak
aðlama beni ne olursun
dayanýlmaz bir hal alýr sensizlik git gide üzme ne olursun
gözlerim
nefes alamýyorum seni anmayýnca
tamamlanamýyorum sen olmayýnca
alýnganlýk gösterme bana
bu tebessüm
gözlerindeki gölgelenmiþ deniz
üstü kapalý bulutlar
anýmsamalar
her kentte
her yerdesin
yanýmda yakýnmalar
seni sevmek gibisi hiç olmadý
varsýn böyle tükensin yarýnlar
varsýn ya yetinerek yaþarým seni
istanbul da anýlan sevgili
ve
dünyalar eden yüreði....