ÝKÝ'lere

Adam
kadýný sevdi
ama hep kýsýk sözlerle...

     Oysa kadýn
          hayalini kurdu
               haykýrdýklarýnýn...
     
     Kadýn
      hep bekledi
          bazen
           öylesine uzaðýna
                düþtü ki hayatýn
          Beklemeyi
               dahi
                bekledi...

Adam
hep
bir cam buðusuna
          yazdý aþký
     biriken sular
          incecik aktý

Adam
kapýyý çekti
ve gitti...
Önemsizdi uzak
          ya da yakýn
               bir þehre
                gidiþi...
Gidiþi dahi
     kýsýk bir çýðlýk gibiydi
          içini yýrtan
Adam eve hiç dönmedi


     Kadýn
      bekledi
sonra yeniden
ve yeniden

O an anladý Kadýn
     ve
sustu saati
aklýndaki
     tren garlarýnýn

Kadýn
adamýn yüzünü unutmaktan
               korktu
resimlerine baktý
          uzun uzun
her detayý ezberledi



Adam
unutulmaktan korktu
çünkü
unutmak zaten
     onun gerçekliðinde
               yoktu

Ayrýlýk
kemirirken
peynirden zamaný

Adam

Kadýn

týpký
uzak coðrafyalarýn
farklý meridyenleri gibi
kavuþacaklarý noktaya;
               kutba
          yatýrdýlar kalplerini
                    ne kadar
                     buz gibi olsa da
                         ayazda sevmek...

               -L-
          (14.05.2012-Barselona)