bu gece
gidiyorum
kimse görmeden
gecenin karanlýðýna
gizlenip
gidiyorum
yokum
kayboldum
bulamadý kimse beni
kimi köprüden attý
dedi kendini
kimi
kafayý yedi dedi
çekip gitti
kimi de
öldü dedi
bir derenin kenarýnda
hiç kimse bilemedi oysa
oradaydým
tam ortasýndaydým kalabalýðýn
kimse göremedi
bense
ne ölmüþtüm
ne de
yaþýyordum
güneþ doðduðunda
ilk sabahýmdý
ilk doðuþumdu
güneþle birlikte
tenim pýrýl pýrýl parlarken
kalbim tertemiz atýyordu
hayata
yeþermeyi bekleyen
bir filiz gibi
sabýrlýydý ayaða kalkýþým
emeklemeyi özlemiþtim
koþmaya çalýþmaktan
kalktýðýmda ayaða
yeniden
ben
kimse
tanýmadý beni
oradaydým oysa
kalbalýðýn tam ortasýnda
kimi köprüden attý
kendini dedi
kimi öldü dedi
bir derenin kenarýnda.