Kadýnýn birini saraya götürmüþler, ahýr nerede demiþ. Ýnsan ne görürse onu yaþar. Bir þehir insana ufkunu göstermediði sürece o þehirde yaþayanlarýn geleceði karanlýktýr.
Kaderimizi, mekanlar, anlar ve insanlar belirler. Dar mekanlar yürek sýkýntýsý yaparken, geniþ yerler iç ferahlatýr. Yaþadýðýmýz yerdeki insanlar da ya tatlý anlar ya da kötü zamanlamalar yaþatýr. Hal böyle olunca insan somut dünyasýndan ayrý düþünülemez.
Rize somut itibariyle deniz ile dað arasýnda dar bir alana sýkýþmýþ bir sahil kasabasýdýr. Köy ile þehir arasýnda bir eþiktedir. Burada yaþayan insanlar da aslýnda ne köylüdür ne þehirli. Ýkisi arasýnda bir kasabalýdýr. Kasabalý olmanýn olumlu yani sakinliðidir. Kötü yaný ise süre gelen bir hayatýn monotonluðu içinde insanlarýn kendi kaderleri içinde yaþamalarýdýr. Oysa hayatýn anlamý insanýn kendi kaderiyle verdiði mücadeledir. Kaderiyle mücadelesi olmayanlarýn ödeyeceði bedel kendi kabuðu içinde yaþamaya kendini mahkum etmek olacaktýr. Kendini yenemeyenler, baþkalarýna yenilmek zorunda kalýr.
Rize bir insaný fare kapanýna yakalanmýþ gibi kabzeder. Rize’de insan kendini geliþtirse de bunun dönütünü alamaz. Çünkü Rize lokantalarla, konfeksiyon dükkanlarýyla, tavuk dönercilerle týka basa doludur. Burada yaþanan bu alt kültür durumlarý, insaný bir üst kültüre çýkarmaz. Burada insan ya yemek kokar ya da kumaþ kokar. Rize’de insan midesini doldurur ; ama beynini ve yüreðini doyuramaz. Ve asýl açlýk göz açlýðý böyle baþlar. Dikkat edin aç gözlü insanlarýn asýl açlýðý aslýnda duygusaldýr. O bu açlýðýný yiyerek aþmaya çalýþýr. Oysa bu çaba boþ bir çabadýr.
Rize’de insanlar yürümesini bilmez. En basit hareketleri bilmeyen bir insandan, bir filozof edasý beklenmez. Rize’de insanlar en basit hareketlerde kalmýþtýr. Böyle insanlardan surlara çýkýp bayrak dikmesi beklenmez. Rize’den çýkan eðitimli bir insan bile bu dar ve kýsýr hareketlerden kurtulamaz. Hayatý araba sürmek, korna çalmak olarak deðerlendirip de hepimizin gideceði yer mezarlýk diyenin Müslümanlýðý egzoz gazý kadar tehlikelidir. Rizelinin de inancý araba sürmek gibidir. Geride býraktýðý ya tozdur ya da egzoz gazýdýr. Yani basit hareketlere takýlýp ve kurallara uymayýp trafik kurallarýný koymaya da çalýþýr. Ne yazýk ki Rize kuralsýzlarýn kural koyduðu ve dünyayý kendi beyinleriyle anlatmaya çalýþtýklarý bir yerdir. Yapýlmasý gereken þey Rize’yi dünyaya açmaktýr. Ýþte o zaman Rize ve Rizeli daha görgülü ve eðitimli olacaktýr.