Ýnsan ruhu her þeyin güzel olanýndan zevk alacak þekilde ve güzelliðe düþkün duyarlýlýkta yaratýlmýþ. Güzel olana bu denli yoðun istek ve ilgi duymamýzýn nedeni, ruhumuzdaki güzelliðe ulaþma arzusuna yanýt verebilmek. Beyaz bir gül, kýrmýzý bir lale, ýþýl ýþýl bir mücevher, güzel bir çocuk, bahçeli bir ev, yeni bir araba ya da sevimli bir kedi… Ýnsan tüm bunlarý gördüðünde, içinde bu güzelliklere sahip olmak arzusu oluþur.

‘Yarattýðý herþeyi en güzel yapan’ Allah, hissedip zevk alabilmemiz için yarattýðý tüm güzellikleri evrenin her santimetrekaresine yerleþtirmiþtir. Baktýðýmýz her yerde O’nun Cemil (güzel), Musavvir (tasvir eden, þekil ve suret veren), Sani (Sanatçý) ve Bedi (örneksiz yaratan) isimlerinin tecellilerini görebiliriz. Güneþ doðar ve batarken gökyüzünde oluþan görsel þölende, Allah’ýn Sani isminin tecellisini izleriz. Bir kelebeðin kanadýndaki kusursuz simetriyi ve yanardöner renkleri fark ettiðimizde Allah’ýn Musavvir isminin tecellisini görürüz.

‘Ol!’ buyruðuyla yaratýlan atomlardan, moleküllerden, hücrelerden, canlýlardan, gezegenlerden, yýldýz ve galaksilerden oluþan, insanýn kavrayýþ gücünün dýþýndaki sonsuz âlemin muhteþem güzelliklerini düþündüðümüzde sonsuz ilim ve güç sahibi olan Allah’ýn Bedî ismini hatýrlar, tecellisine hayranlýk duyarýz.

Çok güzel bir çocuk gördüðümüzde; duru teni, ýþýl ýþýl gözleri, yüzündeki mükemmel simetri Allah’ýn Cemil isminin bir tecellisi ve Allah aþkýyla bakan onu görür.

Güzelliði arayan insan, gerçekte Allah’ýn benzersiz sanatýndan, üstün ilminden, eþsiz güzelliðinden ruhuna zevk verecek olaný arar. Güzellikten alýnan zevk de Rabb’imizin bu özelliðinin kulu üzerindeki tecellisidir. “Allah güzeli sever” buyurur Peygamberimiz (sav). Allah’ýn ruhundan taþýyan kullarý da güzeli severler.

Ancak tüm güzellikler, dünya koþullarýnda bozulur, eskir, yýpranýr ve sonunda da yok olur. Çok güzel bir insan zamanla yaþlanýr, yýpranýr, muhteþem güzellikteki bir çiçek birkaç gün içinde solar, kurur ve güzelliðini yitirir. Çok gösteriþli bir ev ya da araba bile zamanla yýpranýr.

Görüldüðü gibi dünya üzerindeki tüm güzellikler zamanýn yýpratýcý özelliði ile bir gün yok olur. Allah dileseydi sonsuz gücüyle sonsuza dek sürecek güzelliklerle dünyanýn her yanýný kuþatýrdý. Ancak, imtihan gereði, kullarýnýn Kendisi’ni tanýmalarý, gücünü anlamalarý ve cennet özlemi duymalarý için eksiklik ve acizlikleri de yaratmýþ. Gerçekte insanýn güzelliði arzu etmesi bir ‘kusursuzluk’ arayýþý.

Ýnsan, içindeki kusursuz güzellik isteðine gerçek anlamda yalnýzca cennette kavuþabilir. O halde çabamýzýn, bizi gerçek mutluluða ulaþtýracak olan gerçek güzellikleri elde etmek için olmasý daha akýllýca olmalý deðil mi?..