Bu hayatýn acýmasýz düzenine isyan etmediysen, kapýldýysan serap düþlere,
Küçücük dertlerine sarýlýp, kendini yalanýn içinde unutmuþsan,
sevmeyi bilmemiþsen, bir teselli yetmez sana uyanmak için...


Suskunluðuma kelimeler yazma, içimde bitmez bir Aþk var, ahh,
anlamazsýn, anlatamam ömrümce, kavrulur, hiç olurum sevdada.
Ettiðim dualarýn hepsinin sahibi Aþk, ona kavuþmak tesellim oldu...

Tesellim; bir günün daha doðmasý, bir gün daha bakacak olan gözlerim,
Aþk ile gülümseyen kelimelere gebe kalacak dudaklarým, tesellim olur,
Armaðan bir nefesim daha onu görmek, duymak, yaþamak için var olmasý,
tesellim olur...

Çok acý var, gördüm; yandý içim, kül oldum,
hayatýn rüzgarýnda savrulan yüreðime Aþk dokundu, dirildim.
Gözyaþlarý denizlere sýðmadý boðuldu bir cihan, kaderin cilvesi diye yazýlýp çizildi,
ben dirildim...

Tesellim; gözlerinde o kaybolmuþ sihirli dünyayý görmek,
kimbilir, belki sen bile farkýnda deðildin onun;
olsun, belki yanýldým diye tesellim var,

Ben her gün, yüreðimin her attýðýnda ordayým zaten yeganem,
tesellim; bu yalan dünyada, herþeye raðmen Aþk var...
Tesellim, bir yudum suyun içinde, ölümün ucunda Sana varmak var...

eylül