Ýyi kullarýný seven, onlarý rahmet ve rýzasýna erdiren, sevilmeye ve dostluðu kazanýlmaya tek layýk varlýk olan Allah bizden Kendisini sevmemizi ve Kendisinden korkmamýzý ister. Eðer insan, Allah’ý derin bir sevgiyle sevmiyor ve O’ndan korkmuyorsa Allah, onun kalbindeki sevgi nurunu ve sevgi gücünü alýr. Kiþi ne kadar uðraþýrsa uðraþsýn, ne yaparsa yapsýn, ne gerçek anlamda sevebilir ne de sevilebilir.

Ýnanan insan ise Allah korkusu ve Allah sevgisini içinde taþýdýðý ve çevresine Allah aþkýyla baktýðý için, her yerde Allah’ýn tecellisini görür. O nedenle derin sevgiyi çok þiddetli yaþar. Baktýðý her þeyde Allah’ýn yarattýðý güzelliði ve Allah’ýn nurunu görür. Onda Allah’ýn tecellisini görmekten derin bir haz alýr, bir hoþnutluk duyar. Ýnsanlar Allah’ýn tecellisi oranýnda sevilir. Allah’ýn tecellisine en çok tanýk olunan kiþi en çok sevilir. Kiþiye bu sevgiyi veren de Rabb’imizdir. Eðer insan Allah’ýn rýzasýyla yaklaþmýyorsa kalbinde gerçek sevgi de olmaz.

Ýnanan insanlar en çok Allah’ý severler. Allah’ýn her þeyi bir hayýr ve güzellikle yarattýðýnýn, her olayýn-hatta musibetlerin- bir hikmetle geliþtiðinin, kaderlerinde olaný yaþadýklarýnýn bilincinde hareket ederler. Rabb’imizin verdiði tüm nimetlere þükür içindedirler ve yalnýzca O’na tevekkül ederler. “…Ýman edenlerin ise Allah’a olan sevgileri daha güçlüdür…”(Bakara Suresi, 165)

Onlar etraflarýndaki tüm varlýklarý, Allah’ýn tecellileri ve eþsiz sanatýyla yarattýðý güzellikler olduðu için severler. Sevdiklerine karþý sabýrlý, anlayýþlý ve þefkatlidirler. Karþýlarýndaki insanýn acizlikleri, þefkat duygularýný artýrýr. Dünyadaki tüm güzelliklerin birçok eksiklikle birlikte yaratýlmýþ olduðunu, gerçek ve kusursuz güzelliklerin ise ahirette olacaðýný bilirler.


Gerçek sevgide, sevilen insanýn nefsi ön plandadýr. Onlar “…Kendilerinde bir açýklýk (ihtiyaç) olsa bile (kardeþlerini) öz nefislerine tercih ederler…”(Haþr Suresi, 9) Sevdikleri insanýn rahatý için ellerinden gelen her türlü çabayý gösterir, onun isteklerini, kendi isteklerine tercih eder.


Ýnsan dünyada her an sevdikleriyle bir arada da olsa, her þey istediði gibi de olsa, tümünün sonu gelecek, ölüm tadýlacaktýr. Samimi insanlar dostluðun, arkadaþlýðýn, yakýnlýðýn tam anlamýyla sonsuz ahirette yaþanacaðýnýn bilincindedirler. Bu nedenle, eðitim mekaný olan dünyada en güzel ahlaký, en derin sevgiyi yaþamaya çalýþýr, ahlaklarýný güzelleþtirmeye, anlayýþlarýný derinleþtirmeye, dolayýsýyla cennet ehlinin özelliklerine dünyadayken sahip olmaya çalýþýrlar. Beklentileri ve istekleri dünyevi deðil, sonsuz ahirete yöneliktir.


Ýnananlar, iman etmeyen insanlarýn yaþadýklarý endiþeden, korkudan, güvensizlikten uzaktýrlar. Çünkü isteklerini insanlarýn deðil, Allah’ýn yerine getireceðini bilerek, yalnýzca O’na yönelip dönerler. Allah’ýn sevdiði gibi bir yaþam sürdüklerinde, kendilerine en güzel karþýlýðý vereceðini umut ederler. Allah’ýn nimetlerinden biri olan sevgiyi bu þuur ve bilinçle, derin ve güzel yaþarlar.

Allah Katýndan deðerli bir nimet olarak verilen sevgiyi gerçek anlamda yaþayabilmek için, öncelikle Allah’ýn beðendiði üstün ahlak özelliklerine sahip olmak için dua edelim, için için yalvararak edelim... Samimi ettiðimiz çaðrýya Allah karþýlýk verecek, dilediðimiz görüntüyü yaratacaktýr…


“Ýman edenler ve salih amellerde bulunanlar ise, Rahman (olan Allah), onlar için bir sevgi kýlacaktýr.” (Meryem Suresi, 96)