Yýllar once Ege’ nin Abant’ý olarak nitelendirilen ve Menemen’ in idari sýnýrlarý içinde kalan Karagöl’e gitmeye karar verdim. Gerçi beþ altý yaþlarýndayken, Karagöl yöresinde kýþlayan koyun sürümüz nedeniyle çok gitmiþtim Karagol’ e. Nedense bellegimde çok silik kalmýþtý.
     Karagol soy ismini taþýyan halamýn dort numaralý ogluna, hadi seni soy isminizi aldýðýnýz, adaþýn Karagol’ e gotüreyim dedim .Sevincle kabul etti. Karagol’ e hayat veren pýnarlardan akan buz gibi sularýn son derece iþtah actýgýný babamdan cok dinlemiþtim. Hele derdi o ac olduren suyu yok mu? Cokeceksin dibine, acacaksýn çýkýný, ye babam ye. Babamdan dinlediklerim nedeniyle yuklu bir kumanya hazýrlayýp, motorsýkletime binip Karagol’ e dogru yola çýktýk.
Dedebasý’ndan Yamanlar Dagý’ na dogru sapan yoldan girerek surdurduk yolculugumuzu Deniz seviyesinden bir hayli yükseldigimizde, yol yer yar cam agaclarýndan oluþan yesil tunele donusuyordu. Astýgýmýz her tepenin ardýnda yeni bir guzellikle karþýlasýyorduk. Son bir tepeyi astýgýmýzda, gol eþsiz guzelligiyle cýktý karsýmýza. Deniz seviyesinden 1000 metre yukseklikteki golun buyuklugu 20 dekar kadardý. Kenarlarýndaki cýnar ve salkým sogutlerinin dallarý bir gelinin duvagý gibi susluyordu Karagul’ u. cevresindeki pýnarlarsa, sanki bir gelinin sevinc gözyaþlarý. Gozyasý ýlýk olur, huzunlusu de sevincliside. Oysa Karagol’ un sularý buzu aratmaz sogukluguyla, oylesine sogukturlar.
     Aksama kadar yuzduk, top oynadýk, bol bol yedik ictik. Yanýmýzda oldukca cok getirdigimiz yiyeceklerin tumunu yiyip bitirmiþtik. Sanki mum gibi eriyip gitmiþti yiyeceklerimiz. Neremize sýgdýrmýþtýk onca yiyecegi. Hani daha da olsa hayýr demeyecegiz. Bunca hareketli bir gunun aksamý, yorgunluktan kýpýrdayamaz hale gelmemiz gerekirdi. Oysa hiçbir yorgunluk hissetmiyorduk. Koca bir gun kus kadar hafif, cocuklar kadar mutlu olmustuk. Bundan böyle Karagol’ e sýk sýk gitmeyi karar vermistik ama olmadý.
     Aradan yýllar gecti. Ýstanbul’ dan misafirlerim gelmiþti. Hadi sizleri bizim Abant’ a götüreyim demiþtim. Keske demez olaydým. Gole vardýðýmýzda gorduklerim nedeniyle sok olmuþtum. Golun kenarýndaki sogut ve cýnar agaclarýnýn suya sarkan dallarý kesilmis, sarmasýklar ise bir daha hiç cýkmayacak sekilde kokten sokulup yok edilmis. Kim bu golu bu hale getirmis diye sordugumda aldýgým yanýt beni daha da çok sasýrtmýstý. Golde balýk ve kerevit yetistirmek icin Orman Bolge Mudurlugu yapmýs bu operasyonu.
     Bir yetkili çýkýp ta sormayacak mý bu sorumsuzlugun hesabýný? Sen simdiye kadar bir akvaryumda balýk yetistirmeye hic ozendin mi? Hic duymadýn mý buyuk balýgýn kucuk balýgý yuttugunu?
     Oysa kucuk balýk, herkesin bildigi gibi, büyük balýga yem olur. Golun kenarlarýný gelin duvagý gibi susleyen sarmasýklar, agac dallarý, yavru balýklar icin dogal koruganlardýr. Yavru balýklar, sarmasýklarýn ve agaç dallarýnýn arasýna gizlenerek surdururler yasamlarýný. Yapraklarda olusan harika besin algleri, yani yosunlarý yiyerek serpilip gelisirler. Ýyice gelistikten sonrada buyuk balýklarýn arasýna katýlýrlar, ya da kendi kolonilerini kurarlar.
     Ýnanýyorum ki Karagol’ de balýk yetistirmek ham bir hayal olarak kalmýstýr. Uretimde doga dengesi ve dogal beslenme verimliligin en buyuk etkenidir. Golde, dogal dengenin bu denli bozuldugu bir ortamda, verimli bir balýkcýlýk hayalden oteye gidemez.
     Gecmiþteki o nefis güzelliði katledip, bu cirkin goruntuye neden olanlar bunun hesabýný mutlaka vermelidirler. Golüu eski güzelligine ve dogal yapýsýna donmesi icin gereken mutlaka yapýlmalýdýr.



                                             Özcan NEVRES