M.NÝHAT MALKOÇ

     Gönüllerimizi huzurla dolduran mübarek üç aylar ne de çabuk geçmektedir. Zamaný durdurmak mümkün olmadýðýna göre bu aylarý layýk olduðu þekilde deðerlendirmek gerekir. Sevap ikliminin gönüllerimizi bayram yerine çevirdiði bu kýymetli zaman dilimlerini gaflet içinde geçirmemek lazým. Bu güzel ve bereketli aylarda gönüllerimize Allah aþkýný yerleþtirmek, secdelerde Rabbimize yalvarmak, af ve maðfiret dilemek ne kârlý bir iþtir.

     Üç aylara eriþmek Rabbimizin bizlere bir lütfüdür. Bunun þükrünü eda etmeliyiz. Bu müstesna aylarý gaflet içerisinde geçirmemeliyiz. Bu rahmet ikliminden payýmýza düþeni almalýyýz. Aksi halde iflaslarýn en tehlikelisi olan manevî iflasýn eþiðine geliriz.

     Üç aylarýn ilki olan Recep ayýnda Regaip ve Mirac, Þaban ayýnda Berat, Ramazan ayýnda ise Kadir gecesi vardýr. Bu dört gecenin manevî atmosferi içerisinde bulunup bu güzel vakitleri affýmýza vesile yapmalýyýz. Allah tarafýndan hesaba çekilmeden evvel, bu aylarda nefsimizi hesaba çekmeliyiz. Geçen ömrümüzün muhasebesini yapýp geleceði planlamalýyýz.

Berat Kandili mübarek üç aylarýn ikincisi olan Þaban ayýnýn on beþine rastlayan gecedir. Ýslam âlimleri Kadir gecesinin ardýndan en faziletli gece olarak Berat Kandilini görmüþlerdir. Bu geceye eriþenlerin bu anlamlý zamanýnýn içini hakkýyla doldurmalarý gerekir.

Ýki cihan serveri Resulullah Efendimiz bir hadis-i þeriflerinde bu mübarek Berat gecesiyle ilgili olarak þöyle buyurmuþlardýr: “Þaban ayýnýn ortasýnda gece ibadet ediniz, gündüzde oruç tutunuz. Yüce Allah o gece güneþin batmasýyla dünya semasýna tecelli eder -rahmetiyle yansýr-. Ve tan yeri aðarýncaya kadar: 'Yok mu benden af dileyen onu affedeyim, yok mu benden rýzýk isteyen onu rýzýklandýrayým. Yok mu bir musibete uðrayan ona afiyet vereyim. Yok mu þunu isteyen, bunu isteyen vereyim.' diye buyurur.” (Ýbn Mace, Ýkame, 191)

Resulullah, üç aylarla ilgili þöyle buyurmuþlardý: “Recep, Allah’ýn ayýdýr. Þaban, benim ayýmdýr. Ramazan, ümmetimin ayýdýr.” Ýþte âlemlere rahmet olarak gönderilen Resul'ün ayý olan Þaban'ýn içerisinde, hatta Berat gecesinde bulunuyoruz. Böyle kýymetli bir zamanda miskin miskin oturulur mu? Bu vakitler tövbe için harekete geçme zamanlarýdýr. Hz. Aiþe(ra) annemiz Peygamberimizin bu geceyle alâkalý bir anýsýný þöyle anlatmaktadýr: “Peygamberimiz bir gece kalktý, namaz kýldý. Namazda secdeyi o kadar uzattý ki, secdede vefat etti sandým. Elimle ayaðýna hafifçe dokundum. Kýmýldadý. Sevindim. Yerime döndüm. O uzun secdesinde þöyle dua ediyordu: 'Allah’ým! Azabýndan affýna, gazabýndan rýzana sýðýnýyor, senden yine sana sýðýnýyorum. Þanýn yücedir. Sana yaptýðým övgüyü, senin kendi zatýna yaptýðýn övgüye denk bulmuyorum. Sana gereði gibi hamd etmekten acizim.' Biraz sonra baþýný kaldýrdý ve bana 'Bu gece hangi gecedir Aiþe biliyor musun?' diye sordu. Ben Allah ve onun Peygamberi daha iyi bilir dedim. O þöyle anlattý: Bu gece Þaban'ýn on beþinci gecesidir. Yüce Allah bu gece af dileyenleri baðýþlar. Merhamet isteyenlere merhamet eder. Ýçini nefret ve kin bürümüþ olaný ise haline býrakýr.”(Münziri, et-Tergib ve't-Terhib, 2/119).

Berat gecesi sevabý çok büyük gecelerdendir. Bu gecede öncelikle Kur’an’ý çok okumalýyýz. Kaza namazlarý ve nafile namazlar kýlmalýyýz. Bu gece baþýný secdeye deðdirip nedamet gözyaþlarýyla secde yerini ýslatabilenlere ne mutlu!... Ne mutlu, ergenlik çaðýndan bugüne kadar yaptýðý hatalarý tövbe silgisiyle sildirebilenlere!... Onlar ne de kazançlýdýrlar…

Bu af ve rahmet gecesinde günahlarýmýzýn affý için samimi piþmanlýk duyup Rabbimize yalvarmalýyýz. Bu gece Allah’ýn 99 ismini bol bol zikretmeliyiz. Bazý rivayetlere göre bu gecede o yýl içerisinde ölecek kiþilerin adý ölüler listesine eklenir. Doðumlar, rýzýklar, zenginlikler, fakirlikler de bu gecede defterlere yazýlýp görevli meleklere aktarýlýr. Böyle önemli bir zamanda af konusunda ýsrarcý olmak akýllý müminlerin þiarýdýr. Resulullah Efendimiz bu gecenin manevî bereketi ve sevaplarýyla ilgili olarak þöyle söylemiþtir: “Yüce Allah -rahmetiyle- Þaban ayýnýn on beþinci gecesi dünya semasýna tecelli eder. Ve ‘Beni Kelb’ kabilesinin koyunlarýnýn kýllarý adedince insaný affeder.” (Tirmizi, Savm, 39).