Ýnsanlýðýndan utanýyor bedenim. Sanki ruhum, beynim ve tüm benliðim 1993 yýlýnýn Temmuz ayýnda kalakalmýþ. Öylece þaþkýn öylece aðlamaklý gözlerim. Hasreti dinliyorum, hasret kokan sesiyle. 37 Can’ýn külle dönmüþ bedenleriyle savruluyor bedenim Anadolu topraklarýna. Dilim dönmüyor bugün. Çelik uçlu mýzrap beyaz sayfalarla buluþmuyor hýncýndan. Ýsyan ediyor yüreðim kelimelere ve her kelime bu karanlýðýn altýnda eziliyor. Ne söylesem ne yazsam diye düþünüyorum. Düþündükçe alevler içinde tutuþuyor yüreðim. Düþündükçe Sivas oluyorum ve düþündükçe yanýyorum. Bir kibrit çöpüne baðlý benliðim. Bugün 2 temmuz bugün tüm kibritleri yakýp aydýnlatmak istiyorum karanlýklarý. Bugün 2 temmuz bugün 37 kere ölüyorum. Her bedende doðuyor belki 37 Can ama ben yanýyorum.
     Neden diye soruyorum kendime. Bu güne kadar yazýlanlara yaþananlara baþýmýzý döndüren bozuk düzene bakýyorum. Üç beþ beyni bozuk insan görünümlü mahlûkatýn yaktýðý ateþ miydi Sivas? Yoksa Cumhuriyet tarihinin Aydýnlanma sürecine vurulan en keskin darbemiydi? Kimdi yananlar o yakýlanlar bir tesadüf müydü? Neydi asýl amaç? Güç gösterisi mi? Yoksa Türkiye deki aydýnlarýn saflarýný yanlýþ tuttuklarý noktada baþlarýna ne geleceðini göstermek miydi asýl amaç? Büyük usta Aziz Nesin mesela, 2000’e Doðru Dergisinin Basýn Yayýn yönetmeni deðimliydi? Ve Hasret o sesiyle Anadolu’yu bize Karýþ karýþ gezdiren Hasret; Bilimsel Sosyalisti ve Ýþçi Partisi Üyesi deðil miydi? Ya Koca Nesimi Çimen O curasýyla bizi bizden alan Çimen Ýþçi Partili Deðil miydi? Daha Dün andýk Güzel Yürekli Sanatçýmýz Fevzi Kurtuluþ ile yâd ettik Muhlis AKARSUYU; O neþeli o insanlarý Gülmekten kýrýp geçiren büyük ozan oda Ýþçi Partili Deðil miydi? Ya Metin ALTIOKLAR? Sorarým size… Ve daha nice Can. Acaba diyorum gerçekten bir rastlantý mý bu?
     Diyorum ya… Kelimeler tükeniyor bugün. Aðýtlar yakýyor milyonlarca yürek. Pir Sultan’ýn yüz yýllar ötesinden gelen haykýrýþý aðýt yakan her bedende canlanýyor “BÝR ÖLÜR, BÝN GELÝRÝZ…” ve soruyor binlerce yürek Türkülerde…” Emanet midir 37 Cana Kýymak? Seninde Daðlarýn var Sivas..” derken. Acý, Hýnca dönüþüyor yüreklerde çaresizliðin ve bilinmezliðin çýðlýklarý kahpe bir utanç tokadý olarak vuruyor yüzümüze. Asla Kin gütmüyor yürekler. Hacý Bektaþ Dergahýndan yayýlan öðretiler yüz yýllardýr iþlemiþ her yaðmur tanesiyle topraða.. VE toprak can olmuþ her bedende.. Ve dillerde
“Erkek diþi sorulmaz, muhabbetin dilinde
Hakkin yarattýðý her þey yerli yerinde
Bizim nazarýmýzda kadýn-erkek farký yok
Noksanlýk , eksiklik senin görüþlerinde
Sevgi muhabbeti kaynar, yanan ocaðýmýzda
Bülbüller sevke gelir, gül açar baðýmýzda
Hýrslar kinler yok olur, aþkla meydanýmýzda
Aslanlar ceylanlar dosttur kucaðýmýzda
Dostumuzla beraber, yaralanýr kanarýz
Her nefeste aþk ile Yaradaný anarýz
Erenler meydanýna vahdet ile gir de gör
Kýrk budaklý þamdanda, kýrkýmýz bir yanarýz.”
Deyiþi canlanmýþ. Sadece dilde deðil özde yaþar olmuþ milyonlar. Kin ekmiyorlar topraða, caný canla tartmýyorlar o diyarda.. Gül Alýp Gül Satanlar; Gülü gülle tartanlar….
     Haykýrýyorum bugün.. Belki tüm turnalar haykýrýyor bugün. Uçmuyorlar öylece bakýyorlar semaya. Boyunlarý bükük. Gök yüzünde 37 Can… Öyle Güzel Süzülerek hakka doðru semaha durmuþlar ki. Turnalar sessiz, Turnalar Çaresiz? Ve biz O küçük yüreklerimizdeki aðýtlarýmýzla neredeyiz?
     19 yýl önce Sivas düþtü Aydýnlýðýn üzerine Kirli ve puslu bir karanlýk olarak. Alevi Sünni Çatýþmasýnýn bir kibrit aleviyle canlandýrýlmasý için belki de? Belki de Anadolu’nun Aydýnlanma sürecinin en kritik noktasýydý Sivas. 15. YY. da Pir Sultan’ýn yaktýðý Aydýnlanma Ateþini ve Onun Ýzinden giden binlerce Aydýný Karartma hamlesi. Ya da küçücük beynimle düþünüyorum.. Aydýnlarý nerede ve nasýl durmalarýný öðretmek için yapýlan bir keskin balans ayarý. Dün Sivas , Bugün Ergenekon Yarýn adýný bilmediðimiz bir kývýlcým daha. Ýþaretlenen kapýlarýn altýndan süzülecek kan pýrtýlarý.. Ne zaman bitecek? Ne zaman dinecek bu sýzý? Daha Kimler yok olacak? Daha Kimler Birliktelik çaðrýsý yaparken Vatan diye haykýrýrken katledilecek? Daha kaç Aydýn, Kaç Yurtsever Topraða Düþecek? Daha nelere gebe kalacak Ülkem? Daha Kaç kez Susacak? Susturulacak? Daha Kaç kez benliðinden kendinden utanacak? Anadolu Topraklarý Daha kaç Kez taþýyacak bu aðýr yükü? Daha Kaç yýl Turnalar uçamayacak 2 Temmuz’da? Daha Kaç kez ?
     Ve.. Manþetlerde gördüðümüz bu insanlýk ayýbýnýn faillerinin muhterem avukatlarý? Bu Kara lekeyi Tarihe kazýyan þahsiyetleri savunan muhterem Avukatlar…Nede Güzel Milletin Vekili olup meclisi dolduruyorlar.. Nede güzel savunmuþlar demek insaný yakaný? Hangi Dinde geçiyor Ýnsaný Yakmak? Hangi Dinde geçiyor Ýnsan Yakaný savunmak?
     Susuyorum artýk.. Sadece susuyorum. Bugün 2 Temmuz Kalemim kelimelere dargýn bugün… Yüreðim Sivas olmuþ susuyorum… Güneþin rengi Kýzýl bugün.. Bugün yaþaným rengi Siyah.. Ekmek Kül kokuyor… Bugün 2 Temmuz ve ben Ýnsan olmaktan utanýyorum... Turnalar Kanat çýrpmaktan utanýyor maviye.. Ve 2 Temmuz Madýmak Kan kokuyor.. Madýmak hasret kokuyor ve Madýmak Cura sesiyle sallanýyor ve Kýzýlýrmak Daha bir baþka Akýyor….Bugün 2 Temmuz susuyorum….