BAHÝS

Sabahtan beri olta atýp duruyordu. Ama henüz tek bir balýk dahi tutamamýþtý. Geçenlerde arkadaþlarý ile bahse girmiþti. Herkes onunla balýk tutamazsýn diye dalga geçiyordu. O da en sonunda dayanamamýþ ‘’Siz dalga geçin bakalým, göreceksiniz en usta balýkçýlara taþ çýkartacaðým.’’ demiþti. Arkadaþlarý daha fazla dalga geçmeye baþlayýnca bahse girmiþlerdi. Ýki gün çok samimi olduðu bir arkadaþýndan balýk tutma dersi almýþtý kendi çapýnda. Ýki günde her þeyi öðrendiðini zannederek bu sabah erkenden gelmiþti sahile. Kaç saat olmuþtu? Olta atmaktan, çekmekten kollarý yorulmuþtu. Oltayý kaldýrýp atmakta güçlük çekiyordu. Bir yandan da acýkmaya baþlamýþtý. Ama getirdiði kovayý balýkla doldurmadan gitmek istemiyordu. Bir saat sonra akþam olacaktý. Yavaþtan ümidini kesmeye baþlamýþtý. Arkadaþlarýnýn karþýsýna nasýl çýkacaktý. Mutlaka onu kahvenin önünde bekliyor olacaklardý. Balýk tutamadýðýný görünce de iyice bir dalga geçeceklerdi. Kara kara düþünüyordu. Bahsi kaybedecekti. O kadar kiþiye ziyafeti nasýl verecekti? Nerden girmiþti ki sanki bu bahse?
…Güneþ çoktan batmýþ idi. Ümitsizlik içinde oltasýný yavaþtan toplamaya baþladý. Arkadaþlarýnýn alaycý gülüþlerini þimdiden hayal edebiliyordu. Bu düþünceler içinde oltasýný topladý. Doldurmak için getirdiði kovaya bir tekme attý, sonra:
- ‘’Neyse, kovanýn ne suçu var, suç bende ne diye bilmediðim iþlere bulaþtým? Þimdi sinirimi kovadan çýkarýyorum.’’diyerekten kovasýný tekrar eline aldý ve yola koyuldu. Birden aklýna balýkçý Nuri amca geldi. Kovayý Nuri amcadan aldýðý balýklarla doldurabilirdi. Bu düþüncesini çok uygun buldu. Saate baktý ve Nuri amca inþallah balýkçý dükkanýný kapatmamýþtýr diye düþünerek adýmlarýný hýzlandýrdý. Biraz sonra Nuri amcanýn dükkanýnýn önüne gelmiþti.
Nuri amca kasabanýn tek balýkçýsýydý. Babacan bir insandý. Sinan’ý karþýsýnda görünce þaþýrdý.
Sinan: Selamünaleyküm Nuri amca.
--Ve aleykümselam Sinan. Nerelerdesin yahu hiç halimizi hatýrýmýzý gelip sormaz oldun?
--Ya kusura kalma Nuri amca. Vakit bulamýyorum, çok yoðunum. Yoksa, seni unutmuþluðum yoktur.
--Eyvallah eksik olmayasýn evlat. Hayýrdýr?Bu saatte senin evde olman gerekmiyor mu?
--Eve misafir geldi de Nuri amca. Annem misafirler için balýk almaya gönderdi beni.
--Misafirler kim ki?
--Tanýmýyorum ki! Annemin akrabalarýndan olsa gerek.
--Balýk kaç kilo olsun?
Sinan kovayý göstererek;
--Þu kovayý doldursun Nuri amca
--Kova mý? Neden ki?
--Annem öyle söyledi. Poþette olursa eve gidene kadar tazeliði gidermiþ o yüzden.
--Tamam evladým.
Balýklarý kovaya doldururken Sinan’ýn elindeki olta gözüne takýldý.
     --Hayýrdýr evlat? Bu olta da neyin nesi?
--Þþþeeeeeeyyyy…….. Babam bir arkadaþýnda unutmuþtu da, gelirken onu da al gel dedi. Babamýn oltasý yani.
--Allah Allaaahhhh..Babaný kaç yýldýr tanýrým. Balýkla falan hiç arasý yoktur, diye biliyordum.
--?????
Cevap vermemeyi tercih etti. Her söylediði yalanda bir duvara çarpýyordu. Balýklarý alýp yola düþtü. Nuri amca’nýn ‘’sizinkilere selam söyle’’ dediðini duymadý bile. Düþündüðü gibi arkadaþlarý onu kahvenin önünde bekliyorlardý. Onu görünce alaycý gülüþlerle yanýna yaklaþtýlar. Sinan da gülümsemeye baþladý. Arkadaþlarý henüz kovanýn içinde olanlardan habersiz olduklarý için dalga geçmeye devam ediyorlardý. Sinan kovayý gösterdiðinde arkadaþlarý büyük bir þaþkýnlýk içinde ona bakakaldýlar. Artýk dalga geçme sýrasý Sinan’da idi. Keyfi yerine gelmiþti. Arkadaþlarýyla dalga geçmeye baþladý. Kendini o kadar kaptýrmýþtý ki Nuri amcanýn geldiðini fark etmedi. Hey evlat dediðini duymamýþ olsaydý sabaha kadar dalga geçerdi. Nuri amca:
--Oðlum Sinan!
Sinan döndü ve arkasýna baktý. Nuri amca konuþmasýna devam etti:
--Oðlum bir kova balýðý aldýn ama parasýný ödemeyi unuttun galiba. Paran yoksa hesaba yazayým.
--????

Arkadaþlarý kahkahayý koyuvermiþlerdi…Ertesi gün ziyafet vakti herkes gülüp eðlenirken o kara kara düþünüyordu. Bir daha bilmediði konularda bahse girmeyeceðine ve yalan söylemeyeceðine kendi kendine söz verdi…