En hasý da,
döndükçe dünya
bir þiir söktürüp havaya
gülebilmektir korkulara
masmavi denizden,
tuz basabilmektir yaraya.
Dal insan denizine
bak korkutulmuþlara
sök kýnýndan bilincini
gül kenarýndan dolaþ
örse çekiç sal
gül korkularýna.
Onurunu yitirmeden
Denizlerin yansýmasý gibi daðlara
karanlýða bürünen ufkun
sancýsýna dokun.
dokun ki;
kurþun renkli özgürlük
aðýr havalarda çimlensin
yarýna selam dürsün çocuklar.
Çek al, yaylalardan bulutlarý
Kekikler sür, namlusuna lüverin
Yürek topla yarýn için
Al koynuna yavuklun gibi
Bu esirler dünyasýnda
Telef olmuþ kýrlangýç ölülerini…

Necip Týrpan