VEFA ÝSTANBUL DA BÝR SEMT ADIN KALDI!..


Git gide deðerlerimizi yitirir bir toplum olduk. Neyi tutsak elimizde kalýyor. Ucuz pazarlardan alýþveriþler yapýyor ve günü birlik birikimlerimiz ile hayatlarýmýzý sürdürüyoruz. Her þeyimizi yüzeysel yaþýyor, yüze bakýp seviyor, yüzmeyi bilmeden denizlere dalýyoruz. Bin yýllýk hükümdarlýðý ve binlerce yýllýk yaþanmýþlýðý olan koca Ýnparatorluktan geriye kalan internet çýktýsý tarih bilgileri, tezlerle yetiþtirilen çocuklar, anlamadan dinlemeden yapýlan evlilikler ölerek uðruna. Sonra yine ayný vefasýzlýk boþanmalar ne kolay. Düþünsenize çocuklarýmýza isim dahi koyarken yanlýþa düþer olduk ki; kiþi ismi ile müsemma denir ne denir. Her þeyin bir usulü ve adabý vardý eskiden, eþikten girerken besmele ile girilirdi eve, büyüklerin önünde eðilir, küçüklere terbiye verilirdi. Þimdi ise yaþanmýþlýk adýna bir iz býrakmadan gelip geçiyoruz bu dünyadan. Oturduðumuz evlerimize bir çivi dahi çakamýyoruz çünkü plastik duvarlarýmýz, sonrasýnda o evdeki ruhlarýmýzý alýp sadece çýkýp gidiyoruz baþka bir mekana ruh gibi yaþamadan çivi çakmadan bir duvara, güneþ doðudan doðuyor ama biz gözümüzü çer çöp batýdan alamýyoruz. Çocuklar gülüþlerini sanaççý müsfettesi artistlerden aldý gerçek deðil, giyindikleri eþyalarda gerçek deðil, kýrk yaþ bayanlar, üzerinde balon eteklerle sana on yaþ edalarýyla konuþuyor yaþýna saygýsý yok. Duruþlarýmýz dahi bize yabancý, gülüþlerimiz yavan, umutlarýmýz hayali!.. Hatta üzerine bas geç deniyor tüm deðerlerin ez geç ne varsa sen iyi ol deniyor ne kötü. Toplumun manevi varlýðýný sürdürmesini saðlayan birkaç vakýf ve cemaat var þu geriye, onlarda kuþlara su taslarý koymaktan öteye gidemiyor. Gençlerimiz sanal alemlere yazdýklarý naralarýyla kalýyorlar en fazla, çünkü ortamlarý yok duvar yazýlarýný yaþamak için!.. Ýçlerimiz acýyor sadece, acýyor acýyor ve susuyoruz!.. Baþýný öne eðip gözyaþlarýný içine akýtýp duruyorsun. Her þeye ve herkese teðet geçiyor, Dünya’ nýn sonunu hep birlikte hazýrlýyoruz. Oysa hiçbir kuþ ötmeyi býrakýyor mu yada bir köpek kapýsýný beklemeyi? Evrende her þey yolunda ama bizde kalpler kilitli ve mühürlü vefa adýna insanlýk adýna!.. Evet vefayý önemsemeli en çok, onu önemsemeli, kendimiz için, aldýðýmýz nefesin hakký için, anneye vefe, insana vefa, yediðimiz ekmeðe vefa neye vurursanýz artýk. Kalmamalý vefa ÝSTANBUL DA BÝR SEMT ADIN!.. Gitmedim henüz Vefa’ ya, kýsmet olmadý. Aslýnda gitmekte istemiyorum, sormuyorum da kimseye nasýl bir yer diye, vefaya vefazýslýðýmýzý öðrenmek istemiyorum. Çünkü sorsam biliyorum alacaðým cevaplarý!.. Hayallerimde kalsýn istiyorum bir semt adý kalmasýn istiyorum.. Daha fazlasýný yazabilmek için, çünkü kalemde vefa oldukça açýlýyor insan insan oldukça, saðlýcakla!..

Semra Arslan