Yazmam gerektiðini biliyorum. Gereken yazýnýn, ne için, ya da neden ötürü yazýlmasý gerektiðini bilmiyorum. Böyle birþey olabilir mi demeyin, bende olur. Her yazýnýn içerisinde, anlam aramaya kalkýþmadan, düþünmeyi becerebildiðim hafýza yetilerimle, suya sabuna dokunmadan, aslý astarý olmayan, okunmasý için gereken, daha doðrusu okunabilir bir yazýnýn veya þiirin, nelerden oluþtuðuna kendimi inandýrabilmem için yazmam gerektiðini biliyorum.

Oldukça karýþýk bir ruh hali ile yazmak için, saplantýlarýmý sýraya sokabilmem, her canýmýn sýkýldýðý zamanda, onlarý sorgu odasýna çekip alabilmem, soyut görünümlerindeki asýk ifadelerini görebilmem için, oturup, hemde kendi baþýma, bütün kelimeleri ayýklamadan yazmam gerektiðini biliyorum.

Öncesinde ve sonrasýnda, zamanýn beni bir suçlu gibi kabullenmesini düþünmeden, ne için deðil, kimin için bütün günümü sabahtan alýp, gecesine kattýðým için, az önce yanýmdaydýn, þimdi yoksun diyebilmek için, içinlerle dolu zamansýz ve dipsiz bir kuyudan su çekmek için, her cümlede giyinmek, her virgülde nefeslenmek, her noktada 'Bitti' diyebilmek için, yazmam gerektiðini, ama sonuçta her sonuca baðlanan, her yazý gibi gerekliliðimi bilmiyorum.

Öyle demiþti hani kral, kendi gölgesine yan gözle bakarak, /Sen gerekli misin, /Hayýr efendim, /Gerekli görülen yerdeyim, nokta. Parmak uçlarýma basa basa ilerlemenin, bedenimde verdiði rahatlatýcý etkiyi, hiçbir gecede yaþanýlmayan, kült bir sessizlik içerisinde býrakarak, geriye doðru, çok daha geriye, ortaçað akþamlarýndaki rüzgar ayinlerine uçmak istiyorum.

Çürüyen dallarýný taþýyamayan her aðacýn önünde durup, suskunluðun dekorunu, tuvaline çiviyle çakan kör bir ressamýn düþlerine karýþýp, yazmam gerektiðine dair, kendimi kandýrýyorum. Gerektiðini alýyorum, yazmayý býrakýyorum.

Sonra bir bakýyorum, yazmaktan daha çok okur oluyorum. Neyi, nerede, ne derece, okuduðumu bilmeden, neyi, nasýl, niçin, yazmayý hiç denemeden, olduðum yerde, hiç olmadýðým kadar kalakalýyorum. Kalmaktan çok ötede, kalakalmanýn sözlük anlamýný araþtýrýyorum. Kara'dan ziyade, kapkara'nýn, bembeyaz'ýn.. Gerekli gördüklerimi, bir çýrpýda hafýzama alýyorum. Gördüklerimi alýyorum, gerekli olanlar, denizde kum...

Yine ayný ses çýkýyor merdivenleri gecenin bir yarýsý, gerektiðini anlýyorum sessizliðin, bazen yalnýzlýðýn hunharca parçalanýþý geçip gidiyor gökyüzümden. Yüzüm yýldýz kaydýran gecelerde göðe benziyor.

Benzemek gerekli diyorum çoðu zaman, ama kime, kimden, kimin için, kendi kendimin duyabileceði ses tonunda, çekiyorum aðlarý, aklýmý zorlayan her kelimeden. /Sen gerektiðinde yaz bana, /Her zaman mý, /Hayýr, /Gerektiði zaman.. kapatýyorum gözlerimin kepenklerini, uykularýmda baþýboþ balýklar.

Falakaya yatýrýlmýþ bir gereklilikle çýkýyorum sabaha, aynada görünmeyen yüzüme çið düþmüþ, birazdan gerektiði gibi, ýsýnacaðým zamana, sonra yaðmurlar yaðsýn, görmek istemediðim aynalarýn üstüne. Dans eder gibi yerinde duramazken, gerek þartý, kuþkularýna.

Biliyorum dedim ya, bilmezken yazmayý, ya da yazmamaya dair söylediklerimde, açýk kapýlarýn aralýðýnda sýkýþýp kalmýþlýðým gibi, (gibisi fazla, mahsuru var mý) yüzüm kýzarmaz benim, kullanmaya kýyamadýðým her dolaylý tümleç ekinde. Hayata, yamalý bir bohça nezdinde, cümleler doðurmaya alýþmanýn zamanýndayým. Kendi kendime kurguladýðým bütün kelimeler, yazmamýn gerektiðini deðil, gerekmediði yerde, gerektiði kadar yazabilmemi dile getiriyor.

Ben hep biliyorum, bilenler gibi, oyun oynuyorum aslýnda, hiçbir oyunu, gerektiðince bilmiyorum. Çok gerekli bir yazýnýn, çok gereksiz yerlerinde dolanýp duruyorum. Bitirebilmek ayrý bir konu.

Gerektiðinde onun da birgün olacaðýna, hatta olacaðý anda, bana bile gerek duymadan, aniden, zamansýzca, gerektiðince sonlanacaðýna inanýyorum. Okurken, ya da taþýnýrken, yanlýþ anlaþýlmasýný istemediðim tek þeyin, bütün derdimin kendimle ilgili olmasýna alevlenen düþüncelerim ve hayatýmýn okunmamýþ kýsmýnda kulaç atan, kendime yakýþtýramadýðým cümlelerim olmasý.

Çalýþtýðým kadar korkarým sanýrým, yazdýðým kadar, gerektiði kadar korkarým, daha çok yalnýzlýk, daha çok ölüm, daha çok kendimden, gereksizce. Konuþan deðildi kral, ama gölgesi, /Bende biliyorum, /Sonunda, /Çýplaklýk, daha çok sana yakýþýyor muþ, /Hangi gecede, /Yüzünü gördüðüm kendim, /Hangi kelimede, /Daha çok yalnýzým...

Yüzleþme-den...