Yaratýcýsýndan uzak yaþayan insanlarýn mutlu olamamalarýnýn nedenlerinden biri, dünyada varoluþ amaçlarýný unutmuþ olmalarýdýr. Ýnsan imtihan için yaratýlmýþtýr. Yüce Allah’ý, O’nun sonsuz aklýný, eþsiz gücünü ve muhteþem sanatýný gereðince takdir edebilecek mi, yoksa sorumluluklarýný, hatta yaratýlýþ amacýný unutup dünya hayatýna mý yönelecek diye denenir.

Her insan, içinde kendisine her an doðru olaný fýsýldayan vicdanýna uyup uymayacaðýyla imtihan olur. Vicdanýnýn sesini dinlemek yerine nefsinin bencil tutkularýný tatmin için yaþayan kiþi imtihaný kazanamayacaktýr.

Bu imtihan, insan yaþamýnýn her anýnda devam eder. Her insan her sözünü, her davranýþýný ve aklýndan geçen her þeyi ahirette karþýsýnda bulacaktýr. Hayýrdan ya da kötülükten yana yaptýklarýyla karþýlýk görecek, hiç kimse ‘hurma çekirdeðindeki iplikçik’ kadar dahi haksýzlýða uðratýlmayacak, amellerinin aðýrlýðýna göre hak ettiði sonsuz ‘barýnma yurdu’nda yerini alacaktýr.

Dünyada olup biten her olayýn bir deneme olarak yaratýldýðýný unutan kiþi tevekkülsüz davranýþlar gösterir. Ýmtihaný kavrayamayan kiþilerin söyledikleri “keþke böyle yapmasaydým" "iþim hep ters gidiyor", "þunu yapmasaydýn böyle olmazdý" gibi pek çok söz, çarpýk kader anlayýþý sonucu yaþadýklarý tevekkülsüzlüðün göstergesidir.

Ýnsan bu tevekkülsüz ahlâký nedeniyle parasý, yiyeceði, içeceði, serveti de olsa bir türlü mutlu olamaz. Sürekli korku içinde, huzursuz yaþar. Her an evinin yanmasýndan, ekonomik yönden açmaza girip batmaktan, sahip olduðu mallarý yitirmekten korkar. Rahatsýzlandýðýnda en zor hastalýklar aklýna gelir; acaba kanser mi olmuþtur? Kalp atýþý hýzlanýr; acaba enfarktüs mü geçirmektedir? Karnýnýn aðrýyor olmasý acaba apandisit belirtisi midir?... Her an yeni bir endiþe ve yeni bir acý yaþayan kiþi, yalnýzca kendisi için deðil, ailesindeki tüm bireyler için de ayný korkularý tek tek yaþar. Dolayýsýyla sinirleri çok bozuktur, sürekli gergindir. Bu yüzden sigara, alkol hatta uyuþturucu kullanýr; hýrçýn ve saldýrgandýr.

Böyle yaþayan bir insanýn hayatý adeta cehenneme benzer. Kiþi boðulma olasýlýðý nedeniyle su içmekten dahi korkacak hale gelir. Örneðin, insanlarýn bir dönem yaþadýklarý deprem korkusu yaþamý zehir etmiþtir. Ýnsan zayýf yaratýlmýþ bir varlýktýr ve bu kadar korkuyu kaldýramaz, hepsi kiþiye azap olur. Oysa Allah’a tevekkül etse bereket, bolluk, huzur ve mutluluk içinde yaþayacaktýr. Rahman-Rahim olan Allah’ýn korumasý altýnda olduðunu bilmek zaten Allah’a imanýn önemli koþuludur. Kiþi Allah’ý dost edinmiyor ve O’na güvenmiyorsa imanýný tekrar gözden geçirmelidir.

Allah’ýn imtihan amacýyla yarattýðý görüntülerle yüzleþme zamanýnda sabýr ve tevekkül gösterememenin kesin sonucu, sýkýntý ve mutsuzluktur. Allah’a teslim olup, tevekkülü yaþamayan kiþiler, ardýndaki hayýr ve hikmetleri düþünmedikleri için aleyhlerinde gibi görünen her olayda þikayet ederler. Sonucunda da devamlý huzursuz, mutsuz ve sýkýntýlý bir yaþam sürerler. Oysa insan, Rabb’inin kendisi için yarattýðý her andan hoþnut olmalýdýr. Zorluk durumlarýnda da, güzel ahlâkta ve Allah’a sadakatte kararlý olmalýdýr. En önemlisi de yaratýlýþ amacýný ve yaþadýklarý karþýsýndaki tavýrlarýyla imtihan olduðunu unutmamalýdýr. Allah’ýn beðendiði güzel ahlâký yaþayanlar, gösterdikleri sabrýn kendilerine sonsuz güzellik olarak döneceðini bilmenin mutluluðunu yaþarlar.