Kur’an’ýn cahiliye olarak tarif ettiði kesimin cehaleti eðitimsizlikten kaynaklanmaz. Yýllarca öðrenim görmüþ, kariyer sahibi bir insan da bu kesimin bir bireyi olabilir. Söz konusu cehalet, Allah’ý tanýmamanýn, Kur’an ahlakýný yaþamamanýn getirdiði bir cehalettir. Kurtuluþ yolu ise hayat rehberimiz olan Kur’an’a yönelmektir.

Birçok insanýn düzeni kendi hayat anlayýþý, dünyaya bakýþ açýsý ve felsefesi üzerine kuruludur. Kolay kolay da deðiþtirilemeyen bu düzen, hayatýn da tamamen deðiþmesi anlamýna geleceði için bu kiþiler farklý görüþlerin karþýsýnda olurlar. Ýnsanlýk tarihi boyunca Allah’ýn peygamber ve elçilerine reddiyenin kaynaðýnda da bu düþünce bulunur.

Cahiliye topluluðunda Kur’an ahlakýný kendilerine anlatan müminleri dinlediklerinde, gerçekleri öðrenerek hayatlarýný Allah’ýn beðendiði ahlaký yaþayarak sürdürmenin önemini kavrayabilecek vicdanlý insanlar vardýr kuþkusuz. Bu þuur ve umut her insan için çok önemlidir. Cahiliye toplumunu terk ederek imaný yaþamaya niyet eden insan, eski harap bir binayý tamir etmeye ve onu güzelleþtirmeye çalýþan bir usta gibidir. Din dýþý yüzlerce telkinle o yaþa gelmiþtir. Þimdi, Allah dýþýnda kulluk ettiði sahte Ýlahlarýný terk etmeli, toplumun üzerine yüklediði zincirleri, aðýr yükleri indirmelidir.

Ancak insanýn kafasýnda eski telkinler öylesine yerleþmiþ, öylesine kemikleþmiþtir ki birçoðu silerek çýkmaz. Adeta kazýyarak çýkarmak gerekir. Bunu yapacak olan da müminlerdir. Mümin kardeþi bu telkinleri çýkarmak için uðraþýr, zorlar, ama ardýndan baþýný okþar. Kiþi böylece çocuk yaþlardan itibaren edindiði, din ahlakýna uygun olmayan tüm bakýþ açýsýný, eski alýþkanlýklarýný ve kötü karakter özelliklerini terkeder. Üstün ve seçkin ahlaký yaþamaya baþlar, amacýný Allah’ýn hoþnutluðu olarak belirler.

Artýk Allah’tan uzak yaþanan ortamlardan deðil aklýn, maddi ve manevi güzelliðin, temizliðin, güzel ahlakýn yaþandýðý ve içinde Allah’ýn anýldýðý ortamlardan lezzet alýr. Kalbi bu þekilde tatmin olur, ruhu ancak böyle huzur bulur. Bu ortam, içinde “arýnmayý içten arzulayan” (Tevbe Suresi, 108) insanlarýn bulunduðu ortamlardýr, müminlerin yaþadýðý ortamlardýr.

Dünyevi hiçbir beklentisi olmayan, çýkar gözetmeyen, birbirine karþý sevgi dolu, fedakar ve ince düþünceli insanlarýn, yani samimi müminlerin ortamý Kur’an’ýn tarif ettiði cennet modelidir. Güzel ve güvenilir olan bu ortamda rahat eden insan, cahiliye toplumunun boþ ve amaçsýz hayatýndan sýyrýlabilir. Binasýnýn temelini göçecek yarýn kenarýndan alýr, müminlerin yaptýðý gibi Allah’ýn hoþnutluðu üzerine kurar.

Ýnsan dünyada kimlerle birlikte ise ahirette de onlarla birliktedir. Dünyada inkarcýlarla birlikte olmaktan zevk alan bir insan, ahirette de onlarla birlikte olacaktýr. Allah’tan yüz çeviren insanlar yerine müminlerle birlikte olmak bir cennet zevki ve ödülüdür. Ne güzel arkadaþtýr onlar.

Kim Allah’a ve Resul’e itaat ederse, iþte onlar Allah’ýn kendilerine nimet verdiði peygamberler, doðrular (ve doðrulayanlar), þehidler ve salihlerle beraberdir. Ne iyi arkadaþtýr onlar? (Nisa; 69)

Fuat Türker