aðlýyorlar,
aðýzlarýnda birikmiþ salyanýn
gözlerine oturan
ýslak kaygýsý
soðuk bir gürzle baþý ezilmiþ
yeni dünya yalanýný yalarken
yanaklarýndan dökülen tüm ölü düþler için
ve tüm ölü þairler...


aðlýyordu
bir köþesi çekilmiþ
kaygan bir kareden dökülürken ter
ve
sindirmeden kustuðu tüm acýlarý
midesinde oluþan boþluða küserken.

aðladý,
bir cevabýn peþine takýlmýþ
bir sorudan kaçarken
aðýz dolusu intikam susarken
ya da
ayalarýndan silinen kader illeti
gibi
kesik ve belirsiz
bir çizgiydi hayat derken

aðlamýþtý
ýslak yanaklarý ikiye ayrýlmýþ bir bayrak gibi
tanrýnýn içinde dalgalanýrken


üç dilek hakkýnýn ilki
artýk bir þey dilememek üzerineydi
böylece yalnýz kaldý
aðlamalar kesilmiþ
ve tanrý gitmiþti
disosiyatif bir hiddetle içimi gasp etmiþti
anlaþýlan
ses tellerini boþluða armaðan etme vakti gelmiþti
çoktan

ve
amok,
benim güzel gölgemde kaç ölü gizlenmiþse
her biri için bir cenaze töreni düzenleyerek
ruhumu terk etmiþti
aðlayýp duranlar
ve çýðlýk atanlarla birlikte
aðlamýþtým