Ýdam Bölgesi

323 Ö.Y
Ýdam Bölgesi
Ölüler Hapishanesi

Bugün birçok kiþi idam edilmiþti ama bu son deðildi gün henüz bitmemiþti gece mi gündüz mü olduðunu bilmiyordu fakat gardiyanlarýn ayak sesleri koridorda yankýlanýyordu. Gardiyanlar bilerek ayaklarýný yerlerde sürerek veya daha sert basarak idamlýklarý psikolojik baský uyguluyorlardý üzerlerinde. Ýdamlýklarýn içine bir korku düþmüþtü yine geliyorlardý bütün gün gelip tek yaptýklarý þey hücrelerdeki mahkûmlarý alýp idam ettirmektir. Hiç mi bir mahkûm beraat etmezdi bu hapishanede? Sorduklarý bu sorunun cevabýný yine kendileri içinden veriyordu ‘’Hiç!’’ bu bölgede yakalanmýþ mahkûmlar hapishane gönderildikten sonra idam edildiði için buraya idam bölgesi adýný koymuþlardý. Bu bölgede birkaç kasaba dýþýnda yerleþim yeri bulunmuyordu. Bölgede birçok hapishane vardý. En korkuncu ise Ölüler Hapishanesiydi. Burada idam edilenler en kötü bir þekilde öldüðü söyleniyordu. Karanlýk hücresinde demir parmaklýklara sýrtýný dayamýþ vaktini beklemekten baþka bir çaresi olmayan adam karanlýk hücrenin tavanýna bakýyordu. Tavaný görmüyordu belki ama bu onun geçmiþe dönmesine engel deðildi. Yaptýklarýný gözden geçiriyor yapacaklarýný gözlerinin önüne geliyordu. Her þey ama her þey’in bitiþ noktasý olmuþtu bu hapishane birçok insan öldürmüþtü. Öldürdüðü insanlarda baþkalarýný öldürmüþtü bu savaþý kendini baþlatmamýþtý, kendisinden sonrada devam edecekti. Þimdi o ölülerin tarafýndaydý. Gardiyanlar hücrelerin orta kýsýmlarýna gelmiþti. Açýk kapýnýn vurduðu ýþýk özgürlüðe giden bir yol olarak insanlarýn kafalarýnda canlansa da kimse o yolun ölüme gittiðini düþünmek istemiyordu. Koridorun giriþinde ki hücrelerde neredeyse hiç kimse kalmamýþtý. Bir kaç kiþi kalmýþtý onlarda ‘’Su’’ diye inliyorlardý. Onlarýn bu þekilde ölmelerine izin vermeyecekti gardiyanlar bunu biliyordu. Baþ Gardiyan ‘’Þunlarýn hücreleri açýn onlarý da götürelim’’ diðer gardiyanlardan biri biraz daha insaflýca davranarak ‘’Efendim susuzluktan ölmek üzereler zaten oraya gidene kadar dayanamazlar’’ Baþ Gardiyan ‘’Öyle ise su verin onlarý bu hapishanede ki herkes idam edilerek ölmek zorundadýr.’’ Diðer gardiyan kafasýný sallayarak baþgardiyanýn dediðini kabullenmiþti. Yanýndaki gardiyan kapýyý açarken o ise belindeki su matarasýný çýkartmýþ kapaðýný aralýyordu. Hücre kýsa sürede açýldýktan sonra iki gardiyan içeriye girdi hücrede ki adamýn baþýný kaldýracak gücü bile yoktu. Kendinden geçmiþ vaziyette tek söyleyebildiði su istemekti. Gardiyan mahkûmu yüz üstü çevirdi. Elinde matarasý olan gardiyan çömelip adamýn baþýný dizinin üstüne koydu mahkûmun aðzýný eli ile açýp matarasýndan su koydu. Diðer gardiyan elini mahkûmun boynuna götürüp nabzýný kontrol etti. Su veren gardiyan ‘’Her þeyin farkýndayým’’ yeterince su içirdiðini düþünen gardiyan mahkûm’un baþýný taþýn üzerine yatýrýp matarasýnýn aðzýný kapattý. Arkasýna bile bakmadan hücreden çýktý hücrede kalan gardiyan mahkûm’un kollarlýndan tutup dýþarýya doðru sürüklemeye baþladý. O sýrada koridordan birkaç mahkûm daha geliyordu. Baþgardiyan sýrtýný demir parmaklýklara veren adamýn hücresinin önünde durmuþtu. Baþgardiyan ‘’Listeye bu adamý da alýn bayaðý dinç gözüküyor’’ Mahkûm’un sýrtý dönüktü gardiyanýn yüzünü görmüyordu daha doðrusu dönüp bakma tenezzülünde bile bulunmamýþtý nasýl olsa idam edilecekti. Baþgardiyanýn yüzünü görmesinin bir anlamý yoktu. O diðer mahkûmlar gibi listeye eklenince yalvarmamýþ çýðlýk atmamýþtý. Boþuna enerjisini yitirmek istememiþti. Ýdam yerine son derece dinç bir þekilde gitmeyi istiyordu. Bu dünyada kendisi için koyduðu son hedef buydu. Gardiyan kapýyý açmýþtý. Yaslandýðý yerden aðýr bir þekilde doðrulup ayaða kalktý ayaklarý biraz uyuþmuþtu. Ýlk adýmýný zor atabilmiþti. Ýkinci adýmýný daha kolay bir þekilde atmýþtý. Ayaklarý sýzlýyordu hücrenin kapýsýna dayamýþtý ellerini gardiyan o sýrada dýþarýya çýkmýþtý. Mahkûm kendini koridora attýðýnda koridor boyunca mahkûmlarýn yavaþ bir þekilde dýþarýya çýkartýldýðýný fark etmiþti. Gardiyanýn yüzüne bakýp ‘’Bütün gardiyanlar mý?’’ Gardiyan cevap vermemiþ sadece baþý ile onaylamýþtý. Koridorda aðýr adýmlarla önden yürümeye baþlamýþtý. Gardiyan tam arkasýndan onu takip ediyordu yürürken saðlý sollu hücrelere bakýyordu. Hücrelerdeki kalan insanlarýn çoðu ölmüþtü inleme sesleriyle ama ölmüþ olsa bile idamdan kurtulamayacaklardý. Bu bölgenin genel kuralý buydu. Topallayarak yürüyordu koridor da çýkýþa fazla yoktu her yaklaþtýðýnda vazgeçmek istiyor duraklýyor arkasýnda gardiyan onu dürtüklüyordu. Yüzüne vuran ýþýk onu son derece rahatsýz ediyordu. Sonunda kapýnýn önüne vardýðýnda kendini hapishanenin dýþýnda bulmuþtu. Ýlk adýmýný kumlarýn üzerine attýðýnda ayaðý hemen çekmiþti kýzgýn kum ayaðý yakýp kül etmek istiyordu. Baþka çaresi yoktu o kumlar üzerinde yürüyecekti. Ayaðýný ikinci kez bastý bu sefer o kadar yakmamýþtý. Gözlerini güneþin etkisinden açamýyordu. Gardiyan önlerinde duran at arabasýna atladý. Mahkûmu bir çýrpýda yanýna çekti çok güçlü bir yapýsý olduðunu fark etmiþti. Ellerini gözlerinin arasýndan biraz aralýyor güneþe alýþmak istiyordu yaþamýnýn son kýsýmlarýnda.