"Anka kuþu gibi yalnýzlýðý adet edin! Öyle hareket et ki, adýn daima dillerde dolaþsýn ama seni görmek olanaksýz olsun." -Fuzuli, Leyla ile Mecnun |
|
||||||||||
|
Dostoyevski'yi çok az tanýrým. Bir ya da iki kitabýný okumuþluðum vardýr sadece; ama yalnýzlýðý kendisini o kadar gösteriyor ki, onu çok çok az tanýdýðýný iddia eden ben bile görebiliyorum keskin yalnýzlýðýný yazýlarýnda. Öyle bir yalnýzlýk ki bu, belki de Dostoyevski dendiðinde aklýma gelen tek þey onun yalnýzlýðý. Dostoyevski kadar yalnýz olmaya imrenirim her zaman... Beyaz Geceler'ini okumuþtum. Çok küçüktüm onu okuduðumda. Galiba ortaokula gidiyordum. Aslýnda pek küçük sayýlmazdým; ama o yalnýzlýðýn boyutlarýný anlamaya çalýþmam için henüz erkendi bence. Daha berbat olaný o küçük yaþýmda o yalnýzlýðý anlamak da ne kadar yalnýz olduðumu hissettirmiþti bana. Yeraltýndan Notlar'ý yarýda býrakmýþtým; çünkü daha fazla kendim gibi hissetmeye içim elvermemiþti. En kötüsü de Dostoyevski'nin yalnýzlýðýna imrenmiþ olmaktý. Dostoyevski tek baþýna bir yalnýzdý zira. Benim etrafýmda bir sürü insan vardý. Ben þikayet edemezdim yalnýzlýðýmdan. Ailem vardý, arkadaþlarým, akrabalarým... Baþýmý sokabileceðim tabak þýkýrtýlarýyla dolan bir evim vardý. Baþkasýnýn emek verip yaptýðý sýmsýcak yemekler yiyebiliyordum ben. Nasýl olur da yalnýzlýðýmdan þikayet edebilirdim. Oysa Dostoyevski tam anlamýyla bir yalnýzdý. Yalnýzlýðý adeta resmiyete dökülmüþtü tek baþýnalýðýyla. Ayný zamanda özgürdü o. Evet benim evim, ailem, arkadaþlarým, akrabalarým vardý; ama ayný zamanda bunlarýn omuzlarýma yüklediði beklentiler de vardý. Ben hem yalnýzdým, hem bundan þikayet edemiyordum, hem de etrafýmdakilerin beklentileriyle uðraþmak durumunda kalýyordum. Evet, o soðuk ya da kendisinin öylesine ýsýttýðý sadece fiziki bir sýcaklýðý olan yemekler yiyebiliyordu. Kendi tabak þýkýrtýsýna eþlik eden bir þýkýrtý daha bulamýyordu. Yürüdüðünde ona eþlik eden bir ayak sesi bulduðu çok nadir oluyordu belki de; ama o yalnýzlýðýný üzerinde rahatça taþýyabiliyordu. "Bu yalnýz bir adam" diyorlardý insanlar onu gördüklerinde. Oysa yanýnda ailesi bulunan bir insan yalnýz olduðunu söylese herkes ona nankör derdi. Öte yandan Dostoyevski yalnýzlýðýndan duyduðu azabý kullanmýþ ve onlarca kitap yazmýþtý. Kim iddia edebilir Dostoyevski'nin þanssýz bir adam olduðunu.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Eylem Yurtsever, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |