Gecenin sessizliðini içine çekip kitabýný kaldýðý yerden okumaya devam ediyordu.Þöyle diyordu Ahmet Ümit " 21 yýldýr özlemini çektiðim Nüzhet'i ben mi öldürmüþtüm yoksa? " satýrýný okudu ve düþünmeye baþladý.Hayatýnýn geri kalanýný bir gün gelir diye beklediði, onun sevdiði þeyleri severek hayatýný yaþadýðý eski sevgilisini yýllarca beklediði günün geldiðinde ilk buluþmasýnda ve hem de o beklediði kadýna aldýðý ilk hediye olan mektup açacaðýyla öldürebilir miydi sevgilisini?

Düþünürken gelen bir mail sesiyle irkildi. "Beklediðim haber olabilir mi?" diye geçirdi aklýndan ve hemen maili açtý kalbi hýzlý hýzlý çarparken. Evet mail beklediði kiþidendi ama yüzü deðiþmiþti birden. Gelen mail her zamanki gibi umutsuz bir maildi. Gecenin sessizliðini bozmak istiyordu ama yapamadý. Üzerine gelen duvarlarýn, içini sýkan o acý hissin, kýsa zamanda hayatýnýn istemeden deðiþmesinin neden olduðunu anlamaya çalýþýyordu.

Evet onu deðiþtiren aþktý. Hemde öyle bir þeydi ki bu aþk denilen o duygu; onu gecenin yarýlandýðý zamana kadar uyutmadý, uyurken rüyalarýna girmesi için dualar ettirdi, sabah kalktýðýnda yanýnda olmadýðýný görünce onu uyandýran güneþe lanetler yaðdýrdý ve o his ona bilmediði bir sürü delilikler yaptýrdý.

Önünde öylece duran unuttuðu ama sýcaklýðýný koruyan kahvesinden bir yudum aldý. Artýk bugün ki umudunu da alýp gitmiþti zaman. Kahveden ikinci yudumu da üfleterek içine çekerken içine büyük bir hüzün oturmuþtu. "yarýn ki umudum duruyor en azýndan" diye içinden geçirdi ve bir sigara yaktý.

Günlük defterini açtý ve notunu aldý "Umutsuz bir bekleyiþti benim ki.Umut hep vardý aslýnda ama gün geçtikçe mutsuzluk kök saldý...". Evet belkide haklýydý umutsuz bir bekleyiþ içindeydi. Ama umutlarýný yitirmemiþti. Eðer umutlarýný kaybetseydi; yaþama olan ümidini kaybederdi, hayatýn anlamýný unuturdu, aþký unuturdu, sevgiyi unuturdu ama onun istediði gelecekte umut ettiðini yaþamaktý.

Ben uzaktan onu izlerken düþündüm ve cevabýný almayý çok istedim; o adamý böyle düþündüren, geleceðine umutla bakmasýný saðlayan, hayatýný deðiþtiren, hayatý sevdiren ve ayný anda hayattan býktýran o kadýnýn düþünceleri.

O kadýn ne düþünüyordu? Bu adama nasýl bakýyordu? Kendisini rahatsýz eden bir serseri mi, sýradan bir vatandaþ mý, yoksa oda bu adamý seviyor da yaklaþmaya mý korkuyordu???????????