Baharýn ortasýnda bir bahar yorgunluðu gibi çöktün içime. Ben yoðunluk dahi nedir bilmediðim için yorgunluk yaþamakta neyin nesi diye düþünmeye dahi vakit bulamýyorum.
Mevsimlerden Ýlkbahar, Kalp çarpýntýsýnýn verdiði ilk yorgunluk, ilk þaþkýnlýk, ilk ne tarafa bakacaðýný bilememek, ilk elimi ayaðýmý hissetmediðim an. ‘Ýlk’ adýna yaþanan ne varsa o kadar ilk.

Karþýmda bir aðustosböceði, 'nasýlda güzel bakýyor' diye düþünüyorum. Gam denilen sözcükten eser yok yüzünde. Hiç vakit kaybetmeden, hiç etrafýna bakmadan hiç olan ne biten ne dahi demeden müzik ziyafetine baþladý yine. Bak, bak gördün mü nasýlda þakýyor. Yaza çýkmanýn mutluluðunu yaþýyor. Yine saz çalacak bütün yaz boyunca, oynayacak, yine gününü gün edip yine gönlünü eðlendirecek.

Baharý yaþayamadýktan sonra, güneþi sýcaklýðý hissedip ýþýðýna göz kýrpmadýktan sonra yaza çýkmanýn ne anlamý var diye düþünüyor. Bir adýmda bir çiçeðe yaklaþýp onu solumayýp, kokusunu hissetmedikten sonra yaza çýkmanýn ne anlamý var diye düþünüyor. Kýþa girmeden kýþý düþünmenin manasýný çözmek gibi bir derdi yok, nasýl yaþayacak nasýl barýnacak ne olacak umurunda bile deðil. Bahar geldi yapacak tek þey baharý yaþamak… Gerisi laf-ý güzaf…

Ya karýnca? Karýnca çoktan yollara düþtü yine. Yine erzak toplama derdinde. Yine kendinden kat kat fazla yükü sýrtlanmaya baþladý yine yapraklardan izler yaptý kendine, yorulmadan pes etmeden çalýþmaya baþladý. Bahar bitecek yine kýþ gelecek soðuklar baþlayacak, düþünmeli ne olacaðýný akýbeti düþünmeli derdinde. Þimdi oturmak kolay, aðustosböceði gibi þakýmak kolay, dokunmak kolay, eðlenmek kolay ama ya sonra, sonrasýnda olacaklarý düþünmek gerek. Vakit emaneti alma vakti olduðunda hesap verebilmeyi bilmek gerek. Semaya el açtýðýnda baþýn dik olmasý gerek. Söyleyebilecek tek þey gururla “emrine itaat ettim sadece” diyebilmek gerek

Sen benim aðustosböceðim, madem baharýmda çýktýn karþýma hadi, hadi bir adým at da býrak sazý elinden, þarký söyleme zamaný gelecek elbet, ama þimdi vakit tefekkür vakti. Vakit gaye ile baþ baþa kalma vakti… Vakit gayenin ne olduðunu öðrenip ona göre yaþama vakti. Gaye boþa nefes almak deðil, gaye þakýyarak boþa nefes tüketmek deðil. Gaye sadece ben olma derdi de deðil gaye “biz” olabilme derdi olmalý. Sen ya da ben deðil, biz sadece biz…

Ben karýnca, bende tekerrür eden tek þey tefekkür, gayelerim var, sebeplerim, haklarým var sadece almayý bildiðim deðil vermeyi bildiðim haklarým… Ben karýnca, yükümden baþka yüklerde omzuma almýþým, þikâyet etmeden taþýrým. Ben karýnca, þükrü de bilirim teþekkürü de. Ben karýnca “biz” olunan yerde ben demeyi hayâ ederim.
Ben karýnca, sen aðustosböceði, ben kuzey, sen güney, ben doðu sen batý…
Ben karýnca , sen aðustosböceði.
Sen þakýmaya devam et.
Ben tefekkür etmeye….

n.b