Dünyaya Allah’a aþkla baðlanmak, yalnýzca O’na kul olmak, O’na þevkle ibadet etmek, Rabb’imizin aþký ile yanmak için geliriz. Mutluluk Allah aþkýyla olur, bunun dýþýnda kalpler tatmin olmaz, kurtuluþ gerçekleþmez.

Her an Allah aþkýyla yanmak, insana bir enerji ve canlýlýk verir. Bu ruhla yaþayan, Allah’a derin bir teslimiyeti ve Allah korkusunu derinden hisseden, Kur’an’a tam tabî olan mümin için tedirgin olacaðý, rahatsýzlýk duyacaðý bir þey yoktur. Ýnsan ancak Allah aþkýyla huzur bulabilir, tevekkül edip rahat olabilir.

Bediüzzaman Allah aþkýný mealen þöyle tarif eder: “Aþk, þiddetli bir muhabbettir. Fâni sevgililere yönelik olduðu vakit, ya o aþk kendi sahibini daimî bir azap ve elemde býrakýr. Veyahut o mecazî sevgili, o þiddetli muhabbetin fiyatýna deðmediði için, kalýcý bir sevgili arattýrýr; geçici sevgiliye deðil, Allah’a olan aþka dönüþür.”

Sonsuza kadar Allah aþkýyla yanmak, sonsuza kadar ayný þiddetli aþkla yaþamak muhteþem güzel bir duygudur. Bu sebeple ölüm, mümin için cennete vesile olma, Rabb’ine kavuþma yönünde bir nimettir.

Ýnkârcý, ölümle birlikte her þeyin biteceðini, yok olacaðýný düþünür. Bu dehþet vericidir, korkunç bir þeydir. Ancak onun için asýl korkunç olan her þeyin yeni baþlýyor olmasýdýr. Dünya hayatýnda fýtratýna ters sürdürdüðü eziyet dolu hayatý gibi, ahiret hayatý da eziyettir.

O da yanar ama Allah aþký ile deðil, ahiret azabý ile. Sorar Rabb'imiz;

" Cehennem (sakar) nedir, sen bilir misin?"
Ne alýkoyar, ne býrakýr.
Beþere delicesine susamýþtýr.
(Müdessir Suresi, 27-29)

Allah'tan ‘içi titreyerek korkan’ öðüt alýr-düþünür.
'Mutsuz-bedbaht' olan ondan kaçýnýr.
Ki o, en büyük ateþe yollanacaktýr.
Sonra onun içinde o, ne ölür, ne yaþar. (A'la Suresi, 10.. 13)

Önünde cehennem vardýr ve (orada) irinli sudan içirilecektir. Yutkunmaya çabalayacak ve boðazýndan geçirmeyi baþaramayacak, ona her yandan ölüm gelecek, oysa ölmeyecek de. Ardýndan daha katý bir azap olacak. (Ýbrahim Suresi, 16-17)

Cehennem ne alýkoyar, ne býrakýr. Ölüm her taraftan gelir ama Rabb'ini inkar eden onun içinde ne ölür, ne yaþar. Ve þimdi bütün "yüzler, diri, kaim olanýn önünde eðik durmuþtur ve zulüm yüklenen ise yok olup gitmiþtir. (Taha Suresi, 108-111)

Allah aþkýyla yanan mümin acý hissetmez. Ýbrahim(as) gibi, ateþ ona serin olur. Dünyanýn da ahiretin de lezzetidir Allah aþkýyla yanmak.

"Yanmak var, yanmak var. Odun yanar kül olur. Ýnsan yanar kul olur!.. Allah ile olduktan sonra ölüm de, ömür de hoþtur." Mevlâna Celâleddin.


Fuat Türker