KEÞKE SÖYLEMESEYDÝM KIZIMA (1).

Taksiden indi. Kuðulu Parka geçti. Boþ bulduðu banklardan birine oturdu. Kýzýyla buluþacaklardý. O anda okumakta olduðu kitabý eline aldý. “Zamanýmý öldürmeyeyim, hiç deðilse deðerlendireyim” diye içinden geçirdi. Yaný boþtu, genç bir bey müsaade isteyerek yanýna oturdu. Genç adam kulaklýðýný takmýþ, telefonuyla görüþüyordu. Ses tonu rahatsýz edici deðildi, kitabýný okumaya devam edebiliyordu. Sonra genç adam kalktý.

Bir süre yaný boþ kaldý. Daha sonra iki genç haným müsaade isteyerek yanýna oturdu. Genç hanýmlar seslerini öyle kullanýyordu ki, kadýn rahatsýz oldu. Okumakta olduðu kitabý kapatarak, ister istemez genç hanýmlarýn sohbetine kulak misafiri oldu. Konuþmalarý anne ve babalarýyla ilgiliydi. Anlaþýlan birinin anne ve babasý ayrýlmýþ ve aile büyükleri çocuðu kendi taraflarýna çekmeye çalýþýyordu. "Ne kadar gençler” diye geçirdi içinden. Kýzlardan biri “Ben annemi saðduyum ile dinliyorum, babama karþý kýþkýrtmasýna gelmiyorum. Her ikisinin de hayatýmdaki yerleri farklý” dedi. Diðeri “Amcamlar çok kötü her gittiðimde beni kendi taraflarýna çekmeye çalýþýyorlar, anneme karþý kýþkýrtýyorlar, babama söyledim böyle yapmaya devam ederlerse görüþmeyeceðim deyip postayý koydum” dedi. Kýzlar 16, 17 yaþlarýnda gösteriyordu. Sonra kendi kýzýný düþündü bir an. Arkasýndan kendi ailesini, hatta anneannesini ve dedesini, “Hala deðiþmemiþ aile yaþantýsýnda ki bu durum. Herkes çocuðunu kendi tarafýna çekmeye çalýþýyor, ne iþse” diye geçirdi içinden. “Ben kýzýma böyle davranmayacaðým diye söz vermiþtim kendime ama ben de farklý davranmadým. Eþimle ne zaman ki aram açýldý, çocuðuma yansýttým” dedi kendi kendine.

Eþiyle ayrýldýktan üç yýl sonra eþi bir trafik kazasýnda gitmiþti. Kýzý o günlerde babasýyla dargýndý. Kadýn ise hep kendini suçladý. “Beni aldattýðýný kýzýma anlatmasa idim, muhtemelen dargýn ayrýlmayacaklardý” diye düþündü. Sonra saatine baktý. “Yine geç kaldý" diye geçirdi içinden, "Bu gençler hep böyle". Yarým saat gecikmiþti bile. Telefonla kýzýný aradý. Kýzý “Anneciðim yolda kaza olmuþ geliyorum, yarým saate oradayým, özür dilerim” dedi.

Kýzlar yanýndan kalktýlar. Bir an suskunluk hissetti. Sonra Kuðulu Parka baktý. Kuðulu Parkýn 25 sene öncesini hayal etmeye çalýþtý, tek hatýrladýðý bembeyaz kuðulardý, bir de eþiyle parka geldikleri o gün. Suni gölde bir tane bile kuðu yoktu þimdi. Kazlar, ördekler, kumrular ve güvercinler. Kazlarýn o iðrenç sesleri kulaðýný týrmaladý bir an. “Oldum olasý sevemedim þu kazlarýn sesini” dedi. Sonra “Þu kumru ile güvercin arasýndaki farký öðrenemedim bir türlü. Bunlarýn hangisi kumru hangisi güvercin” diye içinden geçirdi. Ayrýca hayvanlarýn pislikleri nedeniyle parkta kötü bir koku vardý. "25 sene evvel ne güzeldi burasý" diye geçirdi içinden. Tekrar eþiyle ilk geldikleri gün aklýna geldi. Eþi üniversiteden sýnýf arkadaþýydý. Ýlk bu parkta ellerini tutmuþtu, halbuki arkadaþlarýyla buluþup sinemaya gideceklerdi. Müthiþ bir film oynuyordu o günlerde, "Falling in Love". 40’lý yaþlarda aþk, Meryl Streep ve Robert de Niro. "Þimdi kýrklý yaþlardayým ve aþkým gitti" dedi kendi kendine. Ayrýldýklarýnda hala sevdiðini düþündü bir an. "Ama beni aldattý" diye geçirdi içinden. Ondan sonra da kimseyi sevmemiþti. Seveceðini de sanmýyordu. “Keþke öðrenmeseydim beni aldattýðýný” dedi kendi kendine.

13 Aðustos 2012

Devamý yakýnda...