Kur’an’ýn tarif ettiði mümin modelinin önemli özelliklerinden biri, koþullar ne olursa olsun ümitsizliðe kapýlmamaktýr. Ümitsizlik, her þeyin bir kader üzerine geliþtiðini kavrayamamanýn sonucudur. Allah’ýn beðendiði tavýr, umutvar olarak, her olayýn hayýrla yaratýldýðýnýn bilincinde, sabýr ve tevekkül göstermektir.

Dünya hayatýnýn bir imtihan mekâný olarak yaratýldýðýný düþünmeyen, Allah’ýn herþeyi bir hikmet üzerine yarattýðýna iman etmeyen insanlar, þeytanýn da telkinleriyle umutlarýný tamamen yitirir, mutsuz yaþarlar.

Þeytan, insaný Allah’ýn yolundan saptýrmak, düþünmesini engellemek için her fýrsatý en iyi þekilde deðerlendirmeye çalýþýr. Þeytanýn fýrsat kolladýðý durumlardan biri de, insanýn karamsarlýða düþtüðü zor zamanlardýr.

Gerçekte þeytanýn her zehrinin panzehiri vardýr; ecza dolabýnda hiç eksik yoktur. Ýnsanýn yapmasý gereken, Allah’a sýðýnmak, O’na güvenmek ve samimiyetle dua etmektir. Allah, insanlara rahmetinden umut kesmemelerini buyurur.

Allah’tan uzak yaþayan insanlarýn umutlarýný sürekli kýlacak saðlam bir güvenceleri yoktur. Bu nedenle ufak bir olayda bile ümitsizliðe kapýlýrlar. Ýman edenler ise tüm kuvvet ve kudret sahiplerinin üzerinde olan Allah’a duyduklarý güven nedeniyle, en zor zamanlarda bile umutlarýný diri tutarlar. Hep umutlu olabilmek de stres ve sýkýntýdan uzak, mutlu bir yaþam demektir.

Sahip olduðu nimetlerin Allah Katýndan bir lütuf olduðunu bilen bir insan için, sabah uyanabilmek dahi çok büyük bir nimettir. Adým atabilmek, yürüyebilmek, konuþup düþünebilmek insan için büyük bir mutluluktur. Ýnsan nimetlerin deðerini genellikle kaybettiðinde takdir eder. Ancak samimi inanan insan bu nimetleri verenin Allah olduðunun ve dilerse geri alabileceðinin þuurunda olduðundan, elindekilere þükreder. Onun mutlu olmak için dünyevi nimetlere ihtiyacý yoktur.

Gerçek mutluluk yalnýzca insanýn kalbinin tatminiyle mümkündür. Bunun sýrrý ise Allah’ý anmak ve güzel iþler yapmaktýr. Kalbini Allah’a tam olarak teslim eden insan, artýk Allah’ýn yönetimindedir. Allah’a duyduðu aþkýn derinliði nedeniyle mutluluðu sürekli içinde hisseder.

Umutvar olmak insanýn inancý ölçüsündedir, imanýnýn göstergesidir. Ýnsan imaný ölçüsünde Allah’ýn nimetlerine, rahmetine ve rýzasýna kavuþmayý umut eder. Rabb’ine yakýn olan ve O’na teslimiyeti yaþayan kimse, “neden böyle oldu”, “keþke olmasaydý” gibi düþüncelere kapýlmaz. Bilir ki en kötü gibi görünen olayýn bile ardýnda hayýr ve hikmet vardýr.

Sevgisiz insanlar hem ruhsal, hem bedensel, hem de maddi yönden çökerler. Sürekli hata yapan, suç iþleyen ve þeytanýn bataklýða benzer karanlýk sisteminde yaþayan bu kimseler için de ciddi ve yararlý olacak iþler yapmak gerekir. Güzel ahlaka davet etmek, Allah sevgisinin o kucaklayýcý sýcaklýðýna insanlarý yaklaþtýrmak, gerçek sevginin ve aþkýn güzelliðini insanlara anlatmak önemlidir.


Ýman sahibi insan, görünürde her þeyini kaybetmiþ de olsa, ümitsizlik ve karamsarlýða kapýlmadan, her þeye yeniden baþlayabilir. Allah’a duyduðu sevgi, güven, tevekkül ve O’nun hayýrla yarattýðý kadere imaný, yeni bir sayfa açarken umudunu ve coþkusunu diri tutacaktýr. Umudu da zorluklar karþýsýnda onun dayanýklýlýðýný ve gücünü artýracaktýr.


… Allah’ýn rahmetinden umut kesmeyin. Çünkü kafirler topluluðundan baþkasý Allah’ýn rahmetinden umut kesmez." (Yusuf Suresi, 87)