KEÞKE SÖYLEMESEYDÝM KIZIMA (2).


O gün sadece dersi asmamýþlardý, arkadaþlarýný da atlatmýþlardý. Cep telefonu da henüz icat edilmediði için kimse onlara ulaþamamýþtý. Kýzý “Anneciðim nerelere gittin yine” diye sordu. “Hiç” dedi kadýn “Hiçbir yere”. Deniz çok neþeli bir çocuktu. Babasý gittikten sonra tam bir yýl depresyonda idi, ancak güçlü bir çocuk olduðu için zaman içinde acýsýyla baþ etmeyi baþarmýþ eski neþesine tam anlamýyla olmasa da dönmüþtü. Üniversitede mimarlýk okuyordu. Annesine “Babamda tam böyle mi kapatmýþtý gözlerini anneciðim” diye sordu. Annesi soruya yanýt vermedi, gözleri yaþardý. Deniz annesinin gözlerine bir öpücük kondurup, “Hadi söyle Leyla hatun beni nereye yemeðe götüreceksin” dedi. Sonra güzel bir restorana gidip akþam yemeklerini yediler.

Leyla ertesi günü yine Kuðulu Parktaydý. Tekrar o güne gitti. O gün Ural’la el ele Kýzýlay’a kadar yürümüþler, yürümekten ayaklarý kabarmýþ ve ne hayaller kurmuþlardý. Sonraki günlerde derslerde birbirlerine mýsralar yazýyorlardý. Ýkisi de edebiyattan özellikle þiirden çok keyif alýyordu.

“Ben Leyla
Karanlýk gece
Sen Ural
Aydýnlýk gece
Ben Hilal
Gece karanlýk
Sen Dolunay
Gece aydýnlýk
Ben Leyla
Berduþ, aþýk
Sen Ural
Nesin?
Söyle bana”

diye yazmýþtý Leyla bir gün. Ural’ýn cevabý ise;

“Ben de söylüyorum iþte
Binlerce kez
Kör aþýðýným
Seni seviyorum
Sevgilinim
Leyla’m”

diye yazmýþtý. Ural Leyla diye seslenmiyor Leyla’m demeyi tercih ediyordu. Garip tesadüf Leyla’nýn anlamý en karanlýk gece iken, Ural’ýn anlamý en aydýnlýk gece idi. Benim karanlýðýmsýn derdi Ural bazen, Leyla ise bozulur, benim diðer adýmda Nur derdi, istersen Nur de bana. Ural Leyla’yý kýzdýrmak istediðinde Leyla’m, mutlu etmek istediðinde ise Nur’um derdi. Mezuniyetten sonra Ural bir yýl Libya’da çalýþtý. O günlerde e-posta yok günlerce mektup beklerlerdi, hep mektuplarda mýsralar olurdu. Leyla Ege’nin, Ural ise Akdeniz’in çocuðuydu. Ýkisi de denizi çok seviyordu, o yüzden kýzlarýna Deniz adýný vermiþlerdi. Bir gün Ege’yi ve Akdeniz’i aþýp Atlantik okyanusuna yelkenle gitmeyi planlamýþlardý, ancak gerçekleþtiremediler.

Bir an o kötü haberini aldýklarý güne gitti. Ayrýldýktan bir yýl sonra, Ural Antalya’ya gidip oraya yerleþmiþti. Ancak bayramlarda kýzýný görebilmek için uçardý. Leyla'nýn Ural’da en sevmediði özellik çok hýzlý araç kullanmasýydý, o mendebur haberi öðrenene kadar Ural’a tek kýzdýðý nokta hýzlý araç kullanmasý olup, bir tek o hususta tartýþýrlardý. “Bu hýz seni öldürecek bir gün” derdi Leyla, aslýnda ölümü çok da yakýþtýrmadan kocasýna, sadece onu biraz daha yavaþlatmak için.

O gün Ankara yakýnlarýnda hýzdan dolayý yoldan çýkmýþ ve çok aðýr yaralanmýþtý. Sýcak boðucu bir yaz akþamý Ural’ýn cep telefonundan Leyla’yý arayýp, o kötü haberi vermiþlerdi. Telefonu açan kiþi “Ural beyin eþi misiniz?" diye aramýþ, Leyla buruk bir þekilde “Eski eþiyim buyurun, telefonu neden sizde” demiþti. Fakat içine garip bir endiþe ve alev düþmüþtü. Telefonu açan bey “Özür dilerim, biricik eþim diye kaydedilmiþ numaranýz” demiþti. Ve gerisi geldi, sonra hastanede geçen o acýlý günler. Eþinde beyin ölümü gerçekleþmiþ ve organlarýný almak istiyorlardý. Leyla’nýn hiçbir söz söyleme yetkisi yoktu. Kayýn validesini hiç tanýmamýþ, kayýnpederini ise 10 yýl önce kaybetmiþlerdi. Ural tek çocuktu, kardeþi yoktu. Ural’ýn tek söz sahibi yakýný kýzý Deniz’di. Deniz babasýyla 6 aydýr konuþmuyor, bayram için kendisine koþan babasýyla konuþmayacaðýný söylüyordu. 18 yaþýndaydý. O nedenle babasýyla ilgili olarak söz sahibiydi. Ancak o kötü haberi aldýðý andan itibaren ciddi bir depresyona girdi, hele ki organlarýný almak istediklerini öðrendiði an.

"Asla" dedi annesine "Asla babamý parçalatmayacaðým". Doktorlar ne yapýp edip babasýnýn baþka vücutlarda yaþayacaðý ve organlarýnýn bir iþe yarayacaðý konusunda Deniz’i ikna ettiler. Beþ farklý kiþiye can verdi organlarý. Leyla bu kiþileri ne öðrenmek istedi ne de bu olayý kabullendi. Þimdi gözlerinden yaþlar süzülüyordu. Yaþlýca bir amca Leyla’ya yaklaþýp “Ne oldu kýzým? Yardýmcý olabilir miyim? diye sordu. Leyla “Anýlar aðlattý beni amcacýðým, güzel ve hüzünlü anýlar” dedi. Sonra teþekkür ederek gözlerini silip kalktý oturduðu banktan.

13 Aðustos 2012

Devamý yakýnda...