Öfkeli, meydan okuyan, gergin adýmlar..
Kýrmýzý yürüyor.. Gozleri alev, yüreðinde yangýnlar…
Okyanuslar kabarýyor içinde ama
Bir su zerrecigi dahi sýzmýyor yüzüne..

Adýmlarý belirsizlik dolu þimdi..
Bir ileri.. Hafifçe ayakkabýsýnýn ucuyla dokunuyor ahþap zemine..
Bir geri.. “KARAR” vermek icin duruyor..
Ve ani bir dönüþ..

Adam fötr þapkasýnýn gölgesine gizlediði, kara gözleriyle bakýyor, bekliyor..
Kalbi, ayný Kýrmizý’nýn adýmlarý gibi atýyor.
Ya yerinden çýkacak kadar güçlü ya da aniden durarak !
Kadýn sanki bir sözcük fýsýldýyor, boþluða düþüp de parçalanan..
Ve kalp AÞK sorgusunda..

Döngüler.. Sarmallar..Girdaplar..
Tum bilinmezliðiyle,
Ask’in kadife tuþesini aþýndýran dokunuþlar.
Zamanin saatlere siðdýramadiði varlýðýnda,
Huzursuz bir Tango baþlýyor aralarýnda..
CAIDA, CARPA, GANCHO lar peþisýra..
Ve ani bir dönüþ.

Zaman geçtikce akýl kalbe mesafe koyar,
Mantiðin soguk giysisini giyince kadýn..
Ve sonunda;
Kýsa bir çalýmla, acýmasýz bir veda..
Kýrmýzý gider; Eski bir dejavu kalýr geriye..
Ardýndan ýþýklar söner..
“OTRA VEZ”

Digdem Esra Ceylan