KÜRT SORUNU YOK MUDUR?!

Gözlerinizi kasten ve bilerek gerçeklere kapatýrsanýz; evet, çevrenizde olup biten her þey yok olur gözlerinizden. Sadece Kürt sorununu tek deðil, Kürtlerin kendisini de göremezsiniz çevrenizde.

Ama bu kendini kandýrmaca oyununa, isteseniz de artýk devam edemezsiniz ve bu oyunu daha fazla böyle sürdüremezsiniz. Çünkü bir süre sonra gözlerinizi açtýðýnýzda, çevrenizde ne kýzýl kýyametlerin koptuðunu görecek ve acý gerçeklerle yüz yüze gelip sarsýlacaksýnýz.

Kürdistan parçalarýnýn olduðu ülkelerde neden kan gövdeyi götürüyor, hiç merak edip düþündünüz mü ki; Kürt halkýna raðmen, ne diye bol keseden nutuk yarýþýna giriyorsunuz ey statükocu düzen siyasetçileri? Bu içi boþ nutuklarý, neredeyse gelip geçen tüm baþbakanlardan, ilgili askeri veya siyasi bürokratlardan hep duyduk; ayný mantýk ve mantalite hiç deðiþmemiþ zahir. Artýk deðiþim zamanýnýz gelmedi mi?

Kürtlerin sorunu var mýdýr, yok mudur; bunu en iyi Kürt halkýnýn kendisi bilecektir. Siz, Kürt halkýna raðmen savaþan taraflar; Kürt halkýný özgür býraktýnýz mý ki, onlarýn adýna atýp tutuyorsunuz? Önce Kürt halkýný rahat býrakýn ve her türlü örgütlenmesine yol açýnýz ki, özgür iradesini konuþturabilsinler ve size de, dünyaya da gerçekte ne istediklerini veya neye ihtiyaç duyduklarýný objektif ve açýk yüreklilikle dile getirebilsinler.

Cumhuriyet ilanýndan bu yana, ittihatçý Kemalizm, sahte batýcýlýk, Türk-Ýslam Sentezine bandýrýlmýþ her türlü “milli” ýrkçýlýk kisvesi altýnda, Kürt halkýný ret ve inkâr temeli üzerinde bir çeþit Ergenekon’ culuk, yapýldý. Kürtler bu zilleti kabul etmediler ve isyan üstüne isyan yaptýlar. Egemen vesayet zihniyeti, bu uzun süreçten ders çýkarmadý ve baskýlarýný hep sürdürdü, uslanmadý.

Dýþarýda, güya komünizme karþý; içerde, bölücülük ve sözüm ona irticaya karþý (ama gerçekte sadece Kürtlere karþý) iddia ve bahanelerle, her on yýlda bir askeri darbe yapýldý. Bütün darbelerin kökü dýþardaydý ve bugün, öyle bir sürece gelinmiþtir ki, artýk dýþ güçlerin askeri darbelere destek verme seçeneði ve gereði ortadan kalkmýþtýr. Þimdi dünyada ve özellikle bölgemizde deðiþim süreci baþlamýþtýr.

Dünya, hýzla deðiþiyorken, Türkiye yerinde sayýyor veya emekleyerek yürüyor. Neden?! Bir tek nedeni vardýr; Kürt Sorunu’ nun varlýðý. Bu varlýðýn da devam etmesinin bir tek nedeni vardýr; o da istisnasýz tüm iktidarlarýn ayný yalaný söylemesidir: Kürt sorunu yoktur, diyerek! Artýk buna gülecek karga bile bulunmuyor bu zamanda.

Kürt sorunu yoktur, demek; Kürtler yoktur, demekle eþanlamlýdýr adeta. Irkçýsý, Ýttihatçý Kemalisti, solcusu, komünisti, dincisi, ateisti, her biri kendi formatýyla Kürt halkýnýn tüm haklarýný gasp etmeyi veya onlarý nasýl asimile etmeye devam edebiliriz planýyla fikir(!) üretip duruyorlar. Etraflarýna bakabilmek için, bir türlü kafalarýný gömdükleri kumdan çekip kaldýrmýyorlar ve bölgede olup biten geliþmeleri bir türlü görmek istemiyorlar.

Türkiye’de parti ve örgüt tabelalarý formalitedir sanki; dünya genelinde hak ve özgürlükler, solcularýn asli görevlerinden sayýlýrken; TC patentli “sol”lar, katliamcý diktatör Beþar Esad için kitlesel olarak yürüyebiliyorlarsa; ben, o sollarýn solculuðundan þüphe ederim. Onlar, burjuva demokratý bile olamazlar. Beþar Esad’tan yana olanlar, ne Kürt halkýndan, ne de Arap halkýndan yana olamazlar. Kürtlere bir kimlik bile vermeði çok görmüþ katliamcý bir diktatörü desteklemek, Kürt halkýnýn taleplerine karþý olmakla eþdeðerdir. Sanýrým asýl amaçlarý, oradaki Kürtlerin bir statü kazanmasýný engellemektir, telaþ ve endiþeleri bundandýr. Emperyalizm söylemi, iþin kýlýfýdýr sadece.

Bir asra yakýndýr Kürt milletine karþý uygulanan ret, inkâr ve imha konseptine karþýlýk, þimdiki hükümet de, dünya ve bölgedeki devasa deðiþimler gerçekleþirken, sanki kendinden lütufmuþ gibi, Kürtlerin önüne attýðý kýrýntýlarla, güya büyük deðiþimlere imza attýklarýný abartarak anlatmaya çalýþýyor. Sözüm ona, öyle havalara giriyorlar ki, sanki yeniden bir tarih yazdýklarýný sanýyorlar. Yaný baþlarýnda Kürdistan/lar kuruluyor; onlar ise; bakýn, biz Kürtlerin varlýðýný artýk kabul ediyoruz, inkâr ve asimilasyonu kaldýrdýk, diye övünmekle meþguldürler. Yüzyýl sonra “günaydýn” demek gerekiyor onlara.

Daha yolun baþýndayken, “Kürt sorunu yoktur” deyip yolu bitiriyorlar; oysa baþka güçler, çoktan beraber çýkmýþlar bir yola; hem de dört koldan. Yani Kürtlerin aðýzlarýna (dýþ güçlerin baskýsýyla) bir parmak bal sürerken onlarý kandýrmaya çalýþtýklarýný sananlar, kendi iddialarýna, kendileri ikna olabiliyorlar mý acaba? Lütfen, hiç kimse artýk Kürt halkýný bu kadar saf görmesin. Bilgi çaðýndayýz, bilgi!.

Evet, cumhuriyet çocuklarý, bir asýrdýr, resmi tarih yalanlarýyla büyütüldükleri için; Kürtlerin varlýðýný, tarihini, dilini, coðrafyasýný inkâr eden bir ýrkçý eðitim cenderesinden geçirildikten sonra; aniden fikir deðiþtirip, ha evet Kürtler varmýþ, diyerek; bir TRT6 kurmakla, Kürtçeyi seçmeli ders yapmakla, haklý olarak sanki büyük bir devrimsel deðiþiklik gerçekleþtirildiðini sanabilirler. Bu kýrýntýlarla, Kürtlere her türlü haklarýnýn verildiðini sanýyorlardýr ve bunlara raðmen Kürtlerin belki nankörlük yaptýklarýný bile düþünebilirler. Onlarý, gerçekler karþýsýnda bu kadar yabancýlaþtýran, kendi kimliklerinden bile uzaklaþtýran, can çekiþmeðe mahkûm derin vesayet düzenidir.

Oysa ki, Kürtlerin cephesinde durum tam tersidir; bu parçadaki Kürtler, diðer parçalarýn bulunduðu ülkelerin, baþta demokratik kurumlarýyla olmak üzere, her yönüyle Türkiye’den kat be kat geriyken; oralarda, Federatif Kürdistan devleti kuruluyorken, yaný baþlarýnda, “ileri ve çaðdaþ” iddiasýnda ve 60 yýldýr NATO ülkesi olan “çaðdaþ, laik ve demokratik” Türkiye’de, Kürtlere sunulan bu kýrýntý gibi haklar, alay konusu bile etmenin gerisinde bir haksýzlýk ve hakaret olmaz mý Kürtlerin gözünde?

Türkiye parçasýndaki Kürt nüfus, diðer üç parçadaki Kürt nüfusunun toplamý kadar olup, belki de daha fazladýr. Okumuþ insanlarý ve aydýn kitlesi de ayný oranda daha çok olduðu halde, yirmi milyondan fazla Kürt halkýnýn gözlerinin içine bakarak; “Kürt Sorunu” yoktur demek, ne kadar gerçekçi olabilir?

Ülkede ortaya çýkan tüm Kürt örgütleri, “Baðýmsýz Kürdistan” devleti hayaliyle örgütlendiler. Yani burada bilinmesi gereken, öncelikle radikal Kürt aydýnlanmasýnýn, “baðýmsýzlýk” amaçlý olarak þekillendiðidir. Federal Irak’taki Federal Kürdistan örneðinin verdiði heyecanýn, taze ve canlý etkisini ve statü seçeneðine katkýsýný da unutmamak gerekiyor. Bir halk, kör, saðýr ve dilsiz olamaz.

PKK de, dört parçada baðýmsýzlýðý amaçlayarak yola çýkmýþtý ve aksini savunan Kürt örgütlerine karþý da mücadele etmiþti. Apo’ nun yakalanmasýyla, hem dört parçanýn birleþik devletinden ve hem de tek parçanýn devletinden vazgeçtiklerini iddia ediyor olabilirler. Artýk “ulusal devlet” falan istemiyorlarmýþ...

O zaman Þemdinli çýkýþý ile kurtarýlmýþ bölge hedeflenmiyordur; çünkü kurtarýlmýþ bölge, demek, hedeflenen baðýmsýz bir devlet için ilk basamak askeri üs demek olabilir ancak. Burada bir ikilem vardýr. Bu çýkýþýn baþka nedenleri olabilir mi; açýklýk getirilmeye muhtaç bir durumdur.

Devlet ve hükümet olarak, siz, PKK’ nin bu yeni söylemlerine inansanýz bile, onlara oy veren Kürtlerin hayalleri hiç deðiþmemiþ ve onlardaki bu deðiþim ve dönüþümü sanki taktik bir þaka sanýyorlar hala. Yani PKK veya BDP’ yi bu kýrýntýlarla (artý Apo’ yu da serbest býrakarak da) ikna etseniz bile, Kürt halký ve aydýnlarý, siyasi aydýnlanmada, bunlara razý gelmeyecek kadar çok yol almýþlar ve çok daha duyarlý durumdalar. Taban, tavaný çoktan aþmýþtýr. Kürtler, bölgedeki geliþmeleri büyük bir dikkatle ve heyecanla izlemektedirler.

Yani demem o ki, artýk üç maymunu oynamaya gerek yoktur; öyle “Kürt sorunu yoktur” demenin âlemi, anlamý ve gereði de yoktur. Bölgemiz hýzla deðiþiyor ve sizler de deðiþmek zorundasýnýz; bundan kaçýþ asla olasý deðildir. PKK’ye “terörist” demek kolaydýr; ama “Kürt sorunu yoktur” diyerek, bu sorunu, bu dereceye kadar týrmandýran iktidarlarýn hiç mi suçu, günahý yoktur? Ergenekon yapýlanmasý, ya temelden yalandýr; ya da bu sorunu, bu duruma getiren baþlýca nedendir.

Siz, savaþan taraflar (halklarý kast etmiyorum), artýk resmi/gayri resmi “terör” den beslenmeyi býrakýn ve bir an evvel barýþ diliyle, demokratik açýlýmlarla Türk ve Kürt halklarýný büyük buluþmaya hazýrlayýn, artýk analarýn hiç biri aðlamasýn; ektiðiniz kin ve nefret tarlasýndan, bu sayede barýþ ve kardeþlik filizleri yeþersin. Þehit edebiyatlarýyla halklarý germekle yarattýðýnýz kaos ortamýyla, kan ve silah tacirlerinin ekmeðine yað sürmeyin artýk. Çünkü onlar, Ortadoðu’da ve yaný baþýmýzda zaten hep pusuda bekliyorlar. Bu bereketli topraklarýn güzel insanlarýnýn artýk caný yanmasýn; bu ülkede herkese yer vardýr. Yoksa bütün bu olup biten geliþmelerde hiçbiriniz günahsýz deðilsiniz.

Cumhuriyet kurulurken de bu ülke Türk ve Kürt milletinindir, denilmiþti; þimdi diðer azýnlýk haklarýn haklarýný da göz ardý etmeden, objektif bir bakýþla, objektif davranýlýrsa, eþit ve özgür olarak, halklarýn gönüllü birlikteliðiyle, barýþa, esenliðe kolaylýkla çýkýlabilir ve bu, asla zor ve riskli de olmayacaktýr. Eðer siz, savaþ dilini terk ederseniz, halklarýmýzýn, sizleri bile affetmeye hazýr olduklarýný hep birlikte göreceðiz.

Halklar, kesinlikle kardeþtir ve asla düþman olmazlar; düþmanlýk, onlarýn adýna egemen olanlarýn yakýþtýrdýðý, harp hilesi bir politik uydurma olabilir ancak. Tarihte halklarýn savaþý olmamýþtýr; hükümetlerin çýkar savaþlarý olmuþtur.

Her þey ve bütün çabamýz, kalýcý barýþý ve huzuru getirecek halklarýmýzýn gönüllü kardeþlik þiarýný büyütmek için olsun.

Selam ve sevgiyle kalýn.

M.Nazým Güler -03.09.2012
info@mnazim.com