yýllar bir gül dalý ben kýrmýzý gonca
açarým aðzýmý her gün feryatlarla
bülbül çatlar baðda böyle haykýrsa
yanar þebnemler kýzýl yapraklarda

kýzýl goncalar gibi yanarým kor kor
gün kýsa aþk zor bu derdi bana sor
bülbül güle aþýktýr ben ise bülbüle
dikenler hançer olsa yapraklar ok
kalbime batsa acýtmaz beni böyle

suskunluk susuzluk kadar çok zor
dudaklarým kapalý aþk kelimesine
ne býçak açsýn þu aðzýmý ne su ver
sen severken bir baþkasýný delice
seni seveceðim yine de ölümüne

beni ezip gidersin yine baþkasýna
yapraklar gibi dökülsem ayaðýna
bastýrmam asla bir damla kanýma
seni sevsem de kanaya kanaya