Biz ayný coðrafyanýn, yalnýzlýðýn, sevdanýn çocuklarýyýz.

Korkma,

istesek de yabancýlaþamayýz...

Yýldýzlar þiir örse de saçlarýma, yaðmazlardý gökten... Sen öyle sanýrdýn.
Öpmezlerdi yokluðunun sebep olduðu yaralarý. Ya da ben seni kandýrýrdým.

Tüm kutsal kitaplara yüreðimi basmak gibiydi adýnýn ömrüme dolanmasý. Yüzünün çizgileri ayetimdi, gülüþlerime sürülürdün ya...

Sökülürdü yamalarým hani, iplik iplik meleklerin kanatlarýndan, giderken þehirlerimden. Mazoþist eylemler yapardým kendime. Kýrmýzýya boyardým sokaklarýmýn duvarlarýný. Susardým karanlýðýna. Ecele þirk koþardý adýmlarým. Yine de ölümleri doðuracak kadar korkak deðildim, hüzünlerim gebe kalsa da gecelere. Evlat edindiðim yalnýzlýða annelik yapma gayretindeydim. Çok mu üþüdün? Fark edemedim.

Herkesin kaptan olmak istediði denizli bir kentin son konuðuydum kalabalýklarýnda. Kendi dengemizi saðlayamazken rotalarýný düþlerimize çevirirlerdi. Kýrýklarým el açardý dualarýna, aldýrmazlardý. O zamanlar mý vazgeçmiþtim peygamberlerden, dinimden imanýmdan? Bilmiyorum ki...

Çakýr keyifti denizin kýzlarý, saltanatý devriliyordu aþkýn... Süslediðimiz kelimelerle kuþatýyorduk vedalarýmýzý. Yok sayýyorduk yaþanmýþ ne varsa, tarihe gömmeye alýþýktýk nasýlsa ömürlerimizde biriktirdiklerimizi. Kustuklarýmýz aslýmýza ne kadar çok benziyordu, her yitiriþte ölüyorduk. Morglarda yer kapma telaþýndaydý çocuklar, alay ediyorlardý çýðlýklarýmýzla.

Bedenini soyduðunda dudaklarý bükük gençliðime; belindeki iþkence iziydi aþýk olduðum. Koyu renklerin kaderden kabul edildiði kimsesizlikleri gizliyordun barýnaklarýnda. Görmüþtüm! Sözlerinin keskinliðiyle vurabilirdin artýk baþýmý. Þahit býrakmak istemeyiþinden der, ihbar etmezdim azmettiriciliðini... Sense iþgal altýna almaya tercih etmiþtin, acýyla beslenen yeryüzümü. Kurak topraklarýmý kurtaracak kadar güçlüydü sevgin.

Güneþlerinin denizlerime gönüllü battýðý mevsimlerde emzirdim sol dehlizime býraktýðýn emaneti.
Ondan sýðamadýk hiçbir atlasa, çoðaldýk bu kadar!
Aralýk kapýlarýndan girerken utangaçtý seslerim. Zaman iklimsiz.

Uykularým da devretmiyor mýhladýðýmda aklýma gözlerini.Bu yok(sun)luk sýnavdýr diyorlar, sýnanmak isteyen kim? Susturun þu uðultuyu!
Aldýrma isyanlarýma, tarafým bizden yana!

Þimdilerde;
sürme çekiyorum yürüdüðün yollardan kavuþtuðum sabahlara. Yeni küfürler öðrendim, en canýma yakýn, yerimi yurdumu viran ederken ýraklýðýn.
Künyesi bozuk boynuma astýðým ayrýlýðýn, dað yamaçlarýmda bol saðanaklar beklenirken,
içsel kesimlerim sana aðlýyor...

Biz ayný coðrafyanýn, yalnýzlýðýn, sevdanýn çocuklarýyýz.

Korkma,

her þeye raðmen;

istesek de azalamayýz!