*Benim namuslu gitarýmýn sesi
hem duygulu hem de haklýdýr.


Eylül;
sus!
Çok uzun sus!

Gecem'in saçlarýný ölümle örüyorum yine. Yakalarýma iliþtirdiðim hüznün sesi çatlýyor. Yüzüm gürültülü!

Kirpiklerimden boþalsa þimdi,
acý'n...
Bi' aðýda boyansa rengim;
gri!
Kýrýk gölgelerinin ardýndan koþan çocuk olsam...
Alsam seni, düþtüðün mevsimden!
Ah parmaklarým,
parmaklarým
yaralý!

Þarkýný fýsýlda hadi,
üstü açýlýyor yorgun akþamlarýn
üþütme beni bu kalabalýk yalnýzlýkta.

Çekiliyor içim,
deniz kýzlarým karaya oturdu oturacak
gövdemi saklýyorum koynuna
de ki;
buradasýn
buradayým!

De ki;

buradayýz
biz kazanacaðýz!

*Victor Jara