Ýnsanlarýn içinde uyuyan canavarlar olduðunu þüphesizki seslerini yükselttikleri zaman anlayayabiliriz.
Aslýnda hiç kimse göründüðü gibi deðildir,Ýnsanýn en iç karartýcý hallerini maskelerini
düþürdükleri anda görebilirsiniz, hem ruhumuzu gerçekten bizler tanýyabiliyormuyuzki baþkalarý tam
anlamýyla tanýyabildiðini iddia etsin.Hayýr bunun pek mümkün olduðunu sanmýyorum ruh
tam olarak anlaþýlmamýþ bir varlýktýr, ama vardýr ve sonsuza dek yaþayacak yine tek varlýktýr.
Çoðu insan yaþayamadan sözüm ona yaþamlarýna veda ediyor,boyunlarýna ilmiði kendileri
geçiriyor üstelik,yaþamaktan yaþamaya fark vardýr bende,burada en has olan durum ise elbette
yaþatmaktýr.Tanrý size bu kudreti vermiþse onu iyi iþler doðrultusunda kullanmakta herzaman yarar
vardýr,Bir insana vereceðiniz karþýlýksýz sevginin, ne kadar yüce bir anlamý olduðunu o kiþiye o
sevgiyi veremeden önce ne anlayabilir nede görebilirsiniz. Hayat kimi zaman adil davranmaz insanlara,
bizler hep bu gibi durumlardan müzdarip olmuþ kimselerizdir. En yakýnlarýmýzdan yiyeceðimiz darbe
sonucunda yere kapaklandýðýmýz olmadýmý,herþeyin sonu gelmiþcesine tüm umutlarýmýzý bavula doldururcasýna uçurumlardan sürüklercesine býrakmadýkmý,Peki paylaþamadýðýmýz neydi hayatta, çalýnan aþklar,satýlan ruhlar,incinen kalpler umutsuz yarýnlar, dünyaya haykýrmak ve küfretmek için belkide birden fazla neden vardý ellerimizde. Bana göre umutsuzluða ve her an boþluða kapýlan insanlarýmýzýn asýl sorunu sevgisizliktir, Sevgi okadar kudretli ve güçlü bir duygudurki, ölmekte olan bir canlýya hayat verebilecek kadarda kuvvetlidir üstelik. Bazen insanlarýn dünya iþleriyle fazla ilgilendiklerini fazla oyalandýklarýný düþünmüþümdür ben, belkide hiç girmek hiç oyalanmak istemeyen olduðum için bu seçeneði görebilmiþimdir,Herþeyin bir sonu var ve gelecekte, bunu bile bile yaþamak tam anlamýyla zevk vermesede, sonu geldiðinde bilen ruhu haksýzda çýkartmayacaktýr kanaatimce ,ve o ruh hayal kýrýklýðýnada uðramayacaktýr,Allah büyüktür o herþeyi görür,kalplerimizin içinde o en derinlerde kalmýþ saklanmýþ haykýrýþlarý istekleri,umutlarý,hayalleri ben inanýyorum,inancýmý sorgulayamam, ancak hiç acizliðe düþmediðimide söyleyemem, Allah'ýn ellerimi ne zaman býraktýðýný hissetsem baþlarým bir kez daha sorgulamaya, hayýflanmaya,ve þikayetlerde bulunmaya
yaptýðýmýn yanlýþ olduðunu bile bile üstelik,Onun beni sýnavlara tabii tutmasý hoþuma gitmiyor sanýrým, gençliðime ver öyleyse diyorum ve beni baðýþla,iyi kullarýndan eyle herþeyin fazlasýyla farkýndayým,bu farkýndalýðý ruhuma verdiðin için sana minnettarým,beni gerçek anlamda seviyorsan ve ruhumu gerçek anlamda görebiliyorsanki görebildiðini biliyorum, sen bana þah damarlarýmdan daha yakýn olansýn, o halde dünyanýn benim içinde barýnmam için ne kadar kirli bir batakhanede olduðunu biliyor demeksindir, neyleri sevmediðimi pekala biliyorsun sen, Kalbimi biliyorsun sen, ruhumu,düþüncelerimi,bakýþ açýmý, herþeyimi öyleyse diyorum öyleyse ben hazýrým,þuanda bile henüz kaybedecek hiç birþeyim yok iken hayatta beni yanýna al, neden beni kirli, kalpleri kara insanlarýn içinde tutuyorsun,benzeyemiyorum iþte onlara görüyorsun,benzeyebilmiþ olsaydým bunlarý sana þikayet edermiydim sence,ruhumun eþinin varlýðýný bulamayýþýma sende üzülmüyormusun benim gibi, sevdiðin kullarýna acý vermezdin oysa,buna inanýyordum,sorguluyor olsamda hala inanýyorum,ve biliyorumki beni ayakta tutan sensin sana olan inancým ve sevgim, öyleyse al beni yanýna,günün birinde nasýl olsa geleceðim yanýna ha þimdi ha sonra, henüz kaybedecek hiç birþeyim yokken þu hayatta, bana
sevdiklerimin acýsýný göstermeden üstelik, beni o acý durumlara tanýk etmeden üstelik, belki korkaðým belki güçsüz, ama kalbim bu gibi durumlar için yeterince güçlü deðil bunu sen çok daha iyi biliyorsun sanýrým, sana dilediðin kadarda yalvarabilirim üstelik, hayatý sevmiyorum demiyorum, sadece yeterince ait olduðumu sanmýyorum bu hayata, insanlar bulduklarý yarattýklarý yolda gözleri kapalý ilerleyecek kadar cesurlar geçmiþteki hatalarýndan piþmanlýk duymayacak kadarda yürekli üstelik, ben öyle deðilim bunu biliyorsun, sýrf hata yapmamak için koca bir gençliðimi ardýmda býrakmayý bile göze almýþken üstelik, beni acýlarla sýnama bana bunu yapma,bu okadar zor olmasa gerek, bana emeller verdikten sonra alman çok daha üzücü olmazmý yanýna, ileride ardýmda, ya bana gerçek anlamda ihtiyacý olan kalýrsa yarýnlarýmda, ne istediðimi biliyorsun, hayatý tatmayý istiyorum o halde ,bilmediðim yollarý aþmayý, dünyanýn bir ucunda kalmýþ keþfedilmemiþ köþelerini keþfetmeyi, büyük bir mutlulukla hayallerimdeki o masalsý ülkelere þehirlere yol almayý, uzun uzun tren yolculuklarýný, en yalnýz en ýssýz kalmýþ yerlere anlýkta olsa neþe olmayý ses olmayý,onlara varlýðýmý göstermeyi, onlarýn yalnýzlýðýna ortak olmayý, ne istediðimi biliyorsun hayatta, baðlanmak istemiyorum yarýnlara, uðraþmak istemiyorum dertleriyle her an her zamanda, geldiðim gibi sessizce gitmek istiyorum bu hayattan, ya ses olmama izin ver yada sessizliðimle gömme beni yarýnlarýma,ruhum sana emanet, yalnýzlýðým ise yine kendime herzamanki gibi,bazen kýzýyorum sana ruhumu anlamayanlarý doldurmuþsun diye hayatýma, beni göremeyenleri,beni sýkýntýlara sürükleyenleri, sevmediðim tipleri baðnaz düþünceleri, ne desem nafile ama, sen çoktan çizmiþsin yolumu benim ise deðiþtirmeye çalýþmak ne haddime...
.................................................................................................................................................................
Tüm sevgim sanaydý,tüm aþkýmda sana beni idare et öyleyse yaþayacaðým yarýnlarda...

Kýsa kýsa Deneme'ler hayata dair,yaþayýþa,ruha,ve içinden çýkýlmaz durumlara...Yazan-Edibe Toðaç ...