Buz gibi bir hava vardý. Yerde ise iki karýþ kar.
Silahýný doðrulttu bir avcý. Dikkatlice niþan aldýktan sonra dokundu tetiðe. Sessizliði yýrtan ve uzaklarda yankýlanan bir silah sesi duyuldu. Silahtan çýkan mermi bir geyiði böðründen yakalamýþtý. Fakat yaralanan hayvan, son bir gayretle kaçýp, oradan uzaklaþmayý baþaracaktý.
Yerde iki karýþ kar, karýn üzerindeyse kýpkýrmýzý kan lekeleri vardý.
Avcý baþladýðý iþi yarým býrakacak deðildi elbet. O izleri takip edecek, yaraladýðý geyiðe tekrar ulaþýp, baþladýðý iþi bitirecekti.

Avcý avýna ulaþtýðýnda ise iþ kendiliðinden bitmiþ, geyik son nefesini zaten vermiþti. Hayvanýn cansýz bedeni karlarýn üzerinde yan pozisyonda yatýyor, yavrularý karnýný doyurabilmek için geyiðin cansýz memelerini zorluyordu.
***
Yaþanmýþ bir olay deðil yukarýdaki. Çocukluk yýllarýmda okuduðum ve beni oldukça etkileyen bir çizgi romandan alýntý.
Sonraki yýllarým ise, benimde bulunduðum benzer bir öykünün içinde geçti sanki. Yaþadýðým ülkenin hayati organlarý, 30 yýl içinde delik deþik edildi. Þimdi yaralý bedeni, bereketli olduðu rivayet edilen, fakat ekilip biçilmekten vazgeçilmiþ topraklar üzerinde yan pozisyonda yatýyor.
***
Bizler, üzerinde yaþadýðýmýz topraðý ana figürü ile özdeþleþtirmiþiz. O topraðýn üzerine oturttuðumuz devleti ise baba olarak tasvir ederiz.
Bir süredir, o toprak parçasý üzerinde yaþayan evlatlarýn gözlerinden ne yazýk ki yaþ eksik olmuyor. Hayýr; kurþunlarla delik deþik edilmiþ analarý için deðil akan gözyaþlarý. Kendilerine aðlýyorlar.
Artýk 100 yaþýna merdiven dayayan o kocakarý ve kocasýnýn kendilerine yaptýðý zulüm için aðlýyorlar. Sýrf vatana ihanet ettiði için idam edilen bilmem kim Efendi için, savaþ zamaný ekmek karneye baðlandýðý için, hiç görmedikleri, hatta hayatta bile olmadýklarý bir dönemin, yaþanmasý kaçýnýlmaz olan acýlarý için aðlýyorlar.
Ara sýra ufuk çizgisine dikiyorlar gözlerini. Suriye’de mi ne, bir diktatör varmýþ ya; oradaki halk için aðlýyorlar.
Aðlamaktan kan oturmuþ gözlerini oðuþturuyor, hýçkýrarak aðlýyorlar. Çünkü ana dediðimiz bu vatanda, artýk aðlamayana ekmek bile yok. Kim ki aðlamýyorsa, bilsin ki sofrasýndan her geçen gün bir dilim ekmek daha eksilecektir.
Avcý gelip bölmeden, kocakarý ölmeden, memelerinden akan son damla sütü içebilmek için aðlýyorlar..

O sütü saðýp okullardaki çocuklara daðýtsanýz; çoðunun midesi almaz, inanýn hasta olur.
***
Bütün memeleri zaptedilmiþ, bütün baðýrsaklarýna girilmiþ, bütün baðýþýklýk sistemi çökmüþ bir þekilde son nefesini vermeyi bekliyor, hoyratça sündürülürken memeleri, yaralý bir hayvan gibi can çekiþiyor vatan…

Hey 70 milyon duyuyor musunuz beni..?
Hey 70 milyon size söylüyorum; yine mi kimse yok orada..?
Öldünüz mü lan..!



Eylül 2012, Ýstanbul
Mustafa Yener