Gecenin rengi acý
Yüreðimin ýþýklarý sönmüþ
Yokluðunun ýssýz karanlýðýndayým...

Sana dair ne aðýtlar giydirdim ayrýlýðýn tenine
Yüzümde gidiþinin efkârýný demledim
Dilsiz hasretinin koynunda
Yokluðunun sabrýna sarýldým geceler boyu
Seni ,sensiz de yaþamayý öðrendim...

Ne yana dönsem gözlerin vurdu gözlerimi
Hüznümün kirpiðinden döküldü
Her gece ýslak bir sýzý
Gözyaþýmla yýkadým yarým býraktýðýn düþlerimi
Yüreðimin tövbesinde sakladým aþký
Hiçbir yüze hoþça bakmadým
Bakamadým
Bir tek hayalin deðdi gözlerimin içine ...

Aklýma her geliþinde gidiþine sustum
Yokluðunu yordum gözlerimde
Bakýþýmla vurdum dili yanmýþ sözlerimi
Özleminle yaralandým
Hece hece seni kanadým
Kuramadýðým tek cümleydin

Konuþamadým...

Ruhumda yol aldýkça hayalin
Soluma sýzýn
Ýçime közün düþtü
Hasretinle tutuþup yokluðuna yanmaksa aþk
Yüreðim küle döndü

Anlamadýn...

Mum olup eriyen anýlarýn ateþiyle yaktým maziyi
Gittiðin mevsimlere küstüm
Kýþlarýn sürgünü,
Yazlarýn kaçaðý oldu günlerim
Yokluðunun dipsiz kuyularýna düþtüm
Daðýldým
Kýrýldým
Eksildiðim kadar hayaline sarýldým
Sensizliðin gözbebeklerinde unuttum da kendimi

Bir tek seni unutamadým...

Vuslatýna kapattým gözlerimi
Her gün sana uyanýp
Her gece sana uyudum
Ayak izlerini sakladým ömrümün yollarýnda
Sessiz bekleyiþler ektim hasretinin kör duraklarýna
Dua dua dökülüp avuçlarýma
Adýný yüzüme sürdüm
Varlýðýmý yokluðunla tükettim

Biz kadar bittim...

Yüreðimde üþüdü saçlarýmda soldu yýllar
Beklediðim kadar gelmedin...

Þimdi sensizliði ölüm geçse de vakit
Vazgeçmedim yine de senden
Býraktýðýn yerde
Bir bir nefes hayat için
Geleceðin günü beklemekteyim

Özlemimin dile gelen öznesi
Yollarýna yol olduðum
Hadi dön gel
Düþür gözlerime gözlerinin cennetini
Yüreðine kat yüreðimi
Tutunduðum tek duasýn dilimde
Adýna yaþamak dediðim
Ben kimseyi böyle deli sevmedim
Bir elif miktarý
Beni sana baðýþla...

30.12.2011

Arzu Karadoðan