Yüreðimin doruðuna düþen akþam sefasý
Gözlerimde uyuyan aþiyan kokulu damla

Ah içimde aðrýyan Ýstanbul sevdasý...

Söyle!
Hangi eylül aldý seni benden
hangi rüzgar düþürdü t/uzaklarýma...

Sen gideli
Gidiþin kilit vurdu gecelerin diline
Kirpiðimin mührü düþtü þairliðime
her þiirde bir gülüp bin aðlýyor mýsralar...

karanlýða katre oldu gözlerim
Kimsesiz bakýþlarýmda yaðmur
Sýðmýyor artýk hiçbir iklime..

Ömür akarken saçlarýmýn ucundan
Kar beyaz...
Bu kaçýncý günüdür sana hasretimin
Kaçýncý hüzün seferidir
Bostancýdan kalkýp
Kalbimin adalarýna yol alan
bu tarifsiz ayaz...

Uzayan nevbaharlar gibiyken içimde
Yokluðunun eylülünü düþürüp ömrüme
Yapraksýz mevsimlere attýn

Ah þiir kokulum!

Adýný alýp dilimden beni böyle
Cümlesiz býraktýn...

Özlemin dokundukça zemheri yüreðime
içime aðlayýp yokluðuna küstüm...

Sesin düþtükçe nefesime
Hasreti çaldý dilimde þarkýlar
Kendime sustum...

Adýn dudaðýmda aþktý yemindi dilimde...
Gittin
Mavi bir masal oldun mühürlü gecelerime...


Ne çok isterdim oysa
Her mýsrasý sen kokan bir þiire demir atýp Pierre Loti'de
Kirpiðinin ucundan bir bakýþlýk düþmek
gözlerinin demine...

Ah yar...!
Dokunamadým bir nefeslik bakýþýna
Yokluðunun yokuþunda soluksuz kaldým
Çamlýca'da aðladým,Hisar'a düþtü gözyaþým
Arnavut kaldýrýmlý sokaklara gizlendi sana seyr_ü seferim...

Hasretinin acýsýna mesken oldu
Kumkapý meyhanesi..
Üsküdarýn kýyýsýndan bakamadýk hiç el ele denize...
üþüdü gözlerimde kýz kulesi...

þubat deðdi sanki tenime
Yokluðun çarptýkça kýyýlarýna
yüreðimi kanattý.
gözlerime düþtüðün yer

Ah Kadýköy iskelesi....

Bir tatlý huzuru çok gördü Kalamýþ
bilemedi sevgimizi
Aldý birbirimizden bizi...

Kaç söz eskittim gidiþine
Kaç gözyaþý döktüm terkediþine
sustu yüreðim
Ayrýlýðýn adý Ýstanbul oldu içimde..

Yüzümde saklanan
Haliçten kalma hüzün
Yastýðýmda kuruyan gözyaþým
Söyle !
Hangi mevsim yasak koydu seni sevmelerime...

21.10.2011

Arzu Karadoðan