Yarýn bir anlamý olmayacak
Çaðlar boyu yükselen ateþin.
Dünya kesince ýþýktan hýzlý
Bir zamanýn buzdan küresine,
Naif ellerde, karmaþýk örgüler
Denizlerde çapalar, kalmayacak.

O ki, perdeleri hiç açýlmamýþ
Ve rüzgârlarýn sesini tatmamýþ
Sabahlarý yaþayacak ütopyasýnda.
Ve her gece bir kamýþý kesilecek
Bir çarþaf sarýlacak gölgelerine.
Daha iyi yenilsin diye direnci;

Yalnýzlýðýn lacivert gözleri gülecek
Fýsýldamalar ile konuþacak doða
Ýçinde, yabancýlarý taþýyan
Deðersiz taþlarý çeken girdap
Emdirecek sert göðüslerinden
Hayatý avutan, kansýz günahlarý!