Ne sen gittiðin kadar uzak olursun bana
Ne de ben gözlerimi dayarým yollarýna
Saklý tutarým içimde beklemelerimi
Aðlamak geride kalanýn adýysa
Yüreðimin yaþýný kirpiðimden bilme
Ve bakma gözlerimin sen dolu terkisine
Anlatamaz gözyaþýmýn yýkýlan hayasýný
Anlatamaz,
Ruhumda kanayan yokluðunun yarasýný

Silme
Yüzümde ýslanan gülmelerimi
Döner acýya doðru ,aðlatýr gitmelerini
Tekler yürek vuruþlarýn
Rakýna meze olur her gece piþmanlýklarýn
Beni attýðýn için yaþarken ölmelere
Ahýmýn ateþi bil ki yakar ellerini

Dön gel þarkýlarýna dolanýr dilim
Sesime hüzzam...
Sözüm dudaðýmda paralenir yar
Geçmez olur takvimlerin devraný
Günlere hüzün düþer,yýllara hazan
Ýçimde yaþanmamýþ koca bir mevsim
Ve adýna yazacaðým daha çok þiir var

Gitme!!

Þairin dediði gibi
Belki de bir rüyaydýn benim için
Uyanmak istemiyorum
Ne olur
Bitme...

Ey gönlümün yaralý türküsü
Sensiz gözlerimin adý Yusuf olur
Kirpiðimin Züleyha
Bak yüreðimin en çocuk yanýný býraktým avuçlarýna
Bildiðin gibi büyüt acýlarýnla
Yeter ki
Yokluðunun kör kuyularýna itme...

Gitme!
Alýþamam yokluðuna...

12 ekim cuma 2012


Arzu Karadoðan