Aðlama gözlerim ne olur. Sen bir kez aðlarsan ben bin parçaya bölünürüm. Gözyaþý olurum, bir karlý dað olurum. Sel olur, çýð olur düþerim gözlerimden. Parçalanýr bir intihar bombacýsý gibi vücudum. Gözlerim aðlama ne olur. Onu göremediðim zamanlarda dakikalara, saniyelere, saliselere bölünürüm. Ey gözlerim bir kez aðlarsan, ben her an sopsoðuk kar yaðýþýna dönüþürüm, üþürüm. Ellerim çýplak, ayaklarým ýslak asfaltta dizüstü dururum. Bu nasýl bekleyiþtir böyle, her bekleyiþte gözlerim yorulur, dizlerim çözülür. Onu sevmenin bedelini gözlerim kör bir kuyuya atýlan kuruþlar gibi öder. Bir dilek uðruna gözlerim aðlamaktan kan çanaðýna döner. Bir ömür böyle mi biter? Bir aðaç büyütürsün sabýrla. O aðaç saðlam büyür, çýnar gibi, kayýn gibi. O aðaç umutlarýný yeþerttiðin aðaçtýr. Bir bakarsýn ki o aðacýn meyvesi gölgesidir. Ýstersin sevdiðin yüreðine kazýsýn adýný, gölgesinde saklasýn saçlarýný. O aðaç kara kýþa dayanýr da, onun kara gözlerine dayanamaz, bölünür ikiye. O vakit aðlamak düþer bana yine. Yapraðýnda çiy birikir, gövdesinde ateþ. Hem yanarým hem de sönerim. Ben onu göremeyince sabýr aðacým dar aðacý olur. Nefesim tükenirse de yüreðim onundur. Aðlama gözlerim ne olur. Bir bakarsýn gözlerim onun gözleriyle bir sabah vakti buluþur. Ya da gözlerim bir gün bu yürek onu unutur. Ey meyhaneci getir kadehleri dopdolu olsun. Ben bugüne kadar hep boþ þiþelerle avunmuþumdur. Artýk iyice sarhoþ olayým. Getir kadehleri iyice dolu olsun. Boþ kadehlere bakmaktan yorulmuþumdur. Ýnce belli kadehler kadýným olsun, çýnlayan sesleri naðmem olsun. Onlarýn kýpkýrmýzý þaraplarý, benim kýpkýrmýzý kanýma karýþsýn. Sarhoþluk baþýmý döndürsün. Ey gözlerim aðlama ne olur. Bakýþlarým onun hayaliyle de mutlu olur.

Onu unutmam için ölmem mi gerek
Ýnsan yaþayamaz mý candan severek
Yüreðim yüreðim onu içine gömerek
Aþk þarkýsý söyleyebilir misin gülerek