sýrtýný yýrtarak kaçmayý baþardým
bir kaç adým ilerimde duruyor
çýrýlçýplak
yorgun göðüsleri inip kalkýyor
burun delikleri geniþlemiþ
ama yetmiyor
daha fazla nefes alabilmek için dudaklarýný aralamýþ
soluyor .. derin bir nefes sesi ardýndan
siyahi kelimeler kusuyor
ýslak
dizlerinin üstüne çöktüðünde yorgunluktan çok
huzur var resminde
kendinden geçmiþ
siyah ve kýzýl yosunlar
ýslak .. kirli ..
sarhoþ veya sinir nöbeti yeni bitmiþ
ýslah edilmemiþ bir odada
beton zemin üzerinde
ve gözlerini hiç kaçýrmadan bana bakýyor
uzanýyor
bilinci yerinde deðil
soðuk onu rahatsýz etmemiþ anlaþýlan
mumlar.. tedirgin , küçük bir alev ,
bir iðnenin ucunda biriken mürekkep ,
ve patlamamýþ bir damar
bozuk saatimizin parçalarý
bakýþlarý , etini unutuþu , ölüm gibi.
yanýna düþüyorum
kollarým güçsüz
nefes almak için boynumu kýmýldatýyorum
aðzýmý biraz daha açarak
alabildiðim kadar derin bir nefes alýyorum
ve
aðzýný kapatýyorum .
ilk önce göðüslerini parçalayýp
parçalanmýþ dilimi ve kelimelerimi ,
teninde ama usul bir zevkle
gezdirirken ,
düþünmek yok artýk
zamanýn parçalarýný