Asal Sesler ve Asil Sahipleri


Seslerini ayýrabildiðim , diðer seslere benzemeyenler .
Dört iþlemde detone olan bir sükût.
Yoksa suikast mi?
Doðrult o zaman namluyu çarpým tablosunda rakamlara gerilen hislere.
O hisler ki imzasý kendisi...
Kýsaltýlmýþ bir denklem panayýrý.
Eli yüzü þaraba boyanmýþ palyaçolar.
Ýplerin üzerinde küfürlerle düþürülen uçurtmalar.
Ve bir mim gösterisinde sessizliði kopartýlan aynalar.
Hayatý , heyecaný aðzýnda , eti ile kemiði ile yaþayanlarýn sesi.
Seslerin efendileri bu depresyonum þerefinize...
Alýn bu kimlik bölünmesi sizin onurunuza.
Dayayýn steteskoplarýnýzý þiirlerime...
Dinlerken ne de heyecan verici deðil mi?
Doktorlar , psikiyatri klinikleri ve terapileri önermekte,
Asal seslerin ,asil sahiplerine .
Oysa ki hassas hipotezleri bilimsel masallarda
tez konusu edilmekte.
Ve deneyler yapýlmakta psikanalitik çöplüklerde.
Deli gömlekleri , Ýçki þiþesi , Enjektör , Ucuz rujlar ..
Hepsi ama hepsi Öklid denli hassastýr.
Oysa kaç gömlek Diogenes eskittim ben bilir misin?
Bilinçaltýma inme baþka ihsan istemez!!!
Ey tehlikeli bir dinin ve kader mahkumu bir tanrýnýn kulu insanlar,
Ey dinsiz bir tanrýnýn kader paranoyasýna sýrt dönen ulu insanlar,
bu sözüm sizedir;
beþ vakit akinatonla onurlandýrýn sanrýlarýnýzý...
Birer marangoz ustalýðýyla iþlemeleri deðil , beni kýþkýrtan .
ahlaksýz , günah dolu .. hadsizler .. buna raðmen kanserli ruhlarý
hala kendilerini utandýracak bir hayal , bir düþ bulabiliyorlar ya ,bu , hayranlýðýmýn , kýskançlýðýmýn sebebi.
ruhlarý incecik
þeytana bir çelme takarlar
ama ruhlarýna dolanýr ayaklarý
dil kemiði kanca gibi eðrilir , ruhlarý hayata deðdikçe .
Her sabah alçý tutmaz bir heykelin gölgesinde,
mermerden rüyalar yontarlar.
Utanmadan...
Arlanmadan...
Hayasýzca...
Ki sigara dumanýnýn eflatun labirentlerinde
cümlelerini yitirmekte sözlükler.
Vurun þimdi ayraçlarýnýzý skalasýnda körleþtirilen hipotezlerinize.
sözleri boþluðu delik deþik eder ..saat baþý tüyler ürpertici beþ dakikalýk sessizlik
bildikleri iþe yaramaz þeyleri , yaþadýklarý hayatý , bölüþecek kimseleri yok ..
kendi kendilerine .. ana avrat ..
ya da sevgilileri ..
mezar taþlarýna sarýlarak , derin derin nefes alanlar .
ne bir saat çaldý , nede bir alarm
uyumaksýzýn , ayýlmaksýzýn , sarhoþ ,
varlýk ve sefalete batmýþken ,
hayatý ve etlerini kemirip , yinede yaþadýlar .
parçalanmýþ aþýklarýnýn cesetlerine sarýlýp yine yaþadýlar .
seslerini tanýmak , baþý ve sonu ölüm olan hayatý , tanýmak gibi .
bir fahiþe gibi açarým ruhumu
ölüme ve aldýðým nefese deðer katar
bükülmüþ acýlarýyla delinmiþ , genel ev duvarýna dönmüþ ,
eskimiþ göðsüme gelir sesleri .
üstünde sineklerin gezdiði , kapanmayan bir yaradan girer..