Bir mýsralýk yol aldýk
Ömrümüzce yazarak
Yýprandý dað, taþ, deniz
Yýprandýk biz hepimiz
Bakýþlar tutsak kaldý
Buðulu gözlerinde
Hiç kavuþturamadýk
Aþýklarý þiirle…
Þair olmak ne bela þey
Ýnsan düþünce anlýyor peþine…

Bu yaþtan sonra
bir kenara çekilip
oturmak lazým…
Yani,
sevilmeyince
ýsrar etmemek lazým.
Sevmek olmayýnca þiir olmuyor…
Elveda þiir,
artýk seni sevmiyorum…
Bütün ilhamlarýmý tükettim,
Bedenimi nasýl tükettiysem öyle…

Geldiðimde bir þiirdim sýradan,
Büyüdükçe þiir kalabildim,
iþte þiir gibi de gidiyorum
gerçekten
þiir gibi
ELVEDA
ÞÝÝR…

Hepinizden özür diliyorum ayrýlýklar,
kavuþmalarýnýz için bir kelamým olmayacak artýk, özür dilerim
Özür dilerim ihanetler,
özür dilerim piþmanlýklar
Özür dilerim özlemler,
Özür dilerim hüzünler,
Özür dilerim küskünlükler, þaþkýnlýklar, kýskançlýklar…
Ve özür dilerim Türkiyem senden de,
senin sorunlarýný dillendirebileceðim þiirlerim olmayacak…
*
Merhaba motosikletim,
hadi gezelim avare avare…