Aþk.
Annemim ellerine doðup senin ellerinde ölmekti.
Ölümdü aþk.
Elveda derken dilimden kaðýda kanlar akar þimdi.
Elim ayrýlýk yazmak istemez,
ama her hece kendini bir sona baðlar.
Aþk alçaktýr,
acýtýr insaný...

Þimdi bana gelmiþ senden öncesinden bahsediyorlar.
Yok ki öyle bir tarih.
Seninle doðmadým tamam ama seninle yaþadým.
Ve seninle ölmeliyim.

Aslýnda yokluðuna raðmen o kadar fazlaydýn ki sen,
adýný hayal koymuþtum senin.
Evet, hayalindi en yakýn arkadaþým.
Birlikte gülüp birlikte aðladýðým.
Senin hiç yaþamadýðýn.

Peki sen?..
Sen hayal kurdun mu hiç?
Ya da hiç kurulan bir hayalini yýkmadýlar mý senin.
Biliyor musun benim hayatýmla birlikte yýktýlar,
gözlerimin önünde hiç kýymadan, acýmadan paramparça ettiler her þeyi.

Hayal artýk ellerimden tutmuyor,
benimle birlikte aðlamýyor.
Hayal bana küstü, artýk benle oynamýyor.

&

Çok sevdam oldu benim, geldi ve geçti hepsi.
Geldin, geçmiyorsun..

Sen..
Tozlanmýþ þiirlerimin en güzel mýsrasý.
Ellerin dilime kalem, yazdýrýr da okutmaz artýk beni!

Sen..
cümlelerime kelime, kelimelere hece.
Harf harf öldürür de aþkýn yaþatmaz artýk beni.

Saklasýn seni Allah'ým.
Benden baþka kimselere yar etmesin.
Sen baþkasýna yar, bana yara..
Her gün biraz da fazla kanayan,
kabuk baðlasa da en güzel yerimde izi kalacak olan derin bir yara.

Çok deðil.
Sadece bir kez görmek isterdim seni.
O muhteþem gururundan öpmek,
bir kez olsun ýsýtmak isterdim seni.

Þimdi koskoca bir aðaç görüyorum ufacýk tohumda,
akþam sisinde çamlar, yorgun gözlerim layýk bile deðildi aslýnda sana.

Her þeye raðmen bana aþkýn en güzel tanýmý oldun ya,
eyvallah koca adam.
Öptüm bu gece de en güzel resminden.

Belina ÖZBEK