Cumhuriyet, bu topraklar üzerinde, dünyada esen Aydýnlanma ve Ekim Devrimi rüzgârýnýn etkisiyle bir Ýslam toplumunda kuruldu. Ancak her toplumsal yönetim gibi o da dünyanýn ve ülkenin nesnel koþullarýnýn gerektirdiði, elverdiði ölçüde baþarýlý oldu. Devrimi yapan burjuvazi olmadýðý için, demokrasi ayaðý topal kaldý, baskýcý yaný aðýr bastý.

M. Kemal, yiðit, anti-emperyalist ve bilimsel düþünceye inanmýþ bir ulusal kurtuluþ savaþý önderiydi. Ölüm yýldönümünde, Mustafa Kemal’i, bu özellikleriyle, saygýyla, sevgiyle anýyorum.

Bugün, cumhuriyetin kazanýmlarý ve önder olarak M.Kemal, eleþtiri sýnýrlarýný çok aþan bir saldýrý altýnda. Bunu, haksýz ve acýmasýz buluyorum.

Saldýrýnýn asýl kaynaðýnýn; kapitalizmin bu son evresinde, paranýn, silahýn, gücün ve onu besleyecek, yaþatacak olan postmodern ideolojinin rahat dolaþýmýný ve egemenliðini saðlamakta, ülkelerin sýnýrlarýný kendi çýkarlarý doðrultusunda yeniden çizmek istemesinde olduðunu düþünüyorum.

Kapitalizm, bu amacý doðrultusunda, özellikle Yakýndoðu ve Ortadoðu’da, dinsel, mezhepsel, etnik çatýþmalarý alabildiðine kullanýyor; koca bir coðrafyayý kan gölüne çeviriyor. Bu yolla, anti-demokratik yönetimlerle ya da diktatörlüklerle ezilmiþ halklarýn inançlarýný, etnik yapýlarýný, “Özgürlük, kurtuluþ, insan haklarý” vaatleriyle kendi güdümüne alýyor.

Emperyal güçlerin, dinsel ideolojiye ve dinsel eðitime de þiddetle gereksinimi var. Onlar için teknolojiyi geliþtirecek eðitim þimdilik yeterli. Tevekkül eden yýðýnlar yaratmanýn, çaðý yorumlayacak felsefe ve bilimden, düþünceden uzaklaþtýrmanýn en denenmiþ ve kolay yolu ise dinsel ideolojiyi, onun dayattýðý yaþam biçimini egemen kýlmaktýr. Böylece rahat güdümlenen, gönüllü köleler ve sürülerden oluþmuþ toplumlar yaratmayý amaçlýyor Yeni Dünya Düzeni.

Cumhuriyet kurulurken, M. Kemal, baðýmsýzlýðý, Batý’da geliþen uygarlýða ulaþmayý, dinin yerine bilimselliði egemen kýlmayý amaçlýyordu. Bunlarýn ne kadar gerçekleþtiði, izlenen yol ve yöntemler, tartýþma ve eleþtiri dýþý olmamalý elbette. Buna karþýn, dünya egemenlerinin, M.Kemal ve cumhuriyete saldýrýsýnýn altýnda yatan asýl nedenin, yapýlan yanlýþlarý sürekli öne çýkarmak suretiyle halklarý kýþkýrtmak ve cumhuriyeti var eden amaçlarý unutturmak amacýyla yapýldýðýný da görmezden gelemeyiz. Asýl amaç, anti-emperyalist bir baþkaldýrýyý ve bilimciliði unutturmaktýr. Çünkü YDD’nin buna gereksinimi vardýr.

Cumhuriyet döneminde yapýlan yanlýþlar nedeniyle kökleþmiþ tarihsel ezilmiþlik ve çekilen acýlarla kalýtsallaþan duygularýn etkisiyle bu tuzaða düþmek, tüm halklar için yeni acýlarýn doðumuna neden olacaktýr. Bu yanlýþlarý, gerçekçi deðerlendirmemek, yadsýmak ise þoven duygularý, düþmanlýklarý körükleyen bir yaklaþýmdýr. Ezilenlerin kurtuluþu, birbirine düþmanlýkla deðil, birlikte savaþýmla baþarýlabilinir.

M.Kemal ve cumhuriyete saldýrýnýn amacý yukarda belittiðimiz gibi olmasaydý eðer, cumhuriyetin göreceli kazanýmlarý her alanda geri alýnmaz; yerine küresel egemenlerin buyruklarý doðrultusunda yapýlanma ve dinsel gericilik konmazdý. Halklarýn barýþçýl ve kardeþçe yaþama koþullarý yaratýlýr; düþmanlýklar körüklenmez; toplumun enerjisi barýþa ve üretime, yoksulluktan kurtulmaya yönlendirilirdi.

Diðer yandan, nesnel bir M. Kemal ve cumhuriyet dönemi eleþtirisi için gericiliðin iktidarýna sýðýnýlmaz, onun peþine takýlýnmazdý. 1968 kuþaðýnýn yaptýðý gibi tarihten ders çýkarmayý amaçlayan nesnel eleþtiri daha da geliþtirilirdi. Elbette, bugünlere gelinmesinde, cumhuriyeti yalnýzca burjuvazinin çýkarlarýný gözeterek, ilerici düþünceleri cezalandýrarak, ezerek yönetenlerin rolü çok büyüktür. Bu geliþmelere tepki olarak, bu yanlýþlarýn hâlâ sürdürülmesinin, çeþitli renkleriyle kendilerini Kemalist, Atatürkçü olarak ifade edenlerin, kiþiye tapýncý getiren biçimsel sahiplenmelerinin ve sola düþmanlýðýnýn da ayný derecede anti-emperyalist ve bilimci özden uzaklaþtýran, itici bir yaklaþým olduðunu belirtmek gerekiyor. Bu baðlamda, iki ucun da vardýðý noktanýn, küresel egemen güçlerin ve gericiliðin ekmeðine yað sürdüðünü görmezden gelemeyiz. Aðýtlarýn, tapýnç nidalarýnýn ve posterlerin yani biçimsel sahiplenmelerin bugüne kadar yarar saðlamadýðý artýk anlaþýlmalýdýr.

Kemalizmin, Atatürkçülüðün, cumhuriyet tarihi boyunca iktidar hýrslarý ve çýkarlarý uðruna çeþitli kýlýklara sokulup kullanýldýðý da bir gerçektir. Buna karþýn, hâlâ tek bir Kemalizm ve Atatürkçülük olmadýðý, anti-emperyalist ve aydýnlanmacý yanýna sahip çýkan güçlerin varlýðý, M.Kemal’in tarihsel bir kiþilik olarak önemi unutulmamalýdýr. Eleþtirel bakýþta, bu gerçeði atlamak, Yeni Dünya Düzeni’ne karþý savaþým veren güçleri zayýflatýr. Böyle düþünen Kemalistler de, YDD’nin dayatmalarýný ve ona karþý olan güçleri iyi saptayýp dostça birlikteliklere açýlmalýdýr.

M.Kemal, baþlangýçta baðýmsýzlýðý savununurken ve ‎''Ben, manevî miras olarak hiç bir ayet, hiçbir dogma, hiçbir donmuþ ve kalýplaþmýþ kural býrakmýyorum. Benim manevî mirasým ilim ve akýldýr.'' derken samimiydi.
“Ýyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti, þeyhler, derviþler, müritler, meczuplar ülkesi olamaz. En doðru, en gerçek tarikat (yol) uygarlýk tarikatýdýr. Uygarlýðýn buyurduðu ve istediðini yapmak insan olmak için yeterlidir.” derken de samimiydi. Sonraki geliþmeleri de dünyanýn ve ülkenin o günkü gerçeklerinden kopararak deðerlendirmek, bizleri yeni yanýlgý ve tuzaklara düþürür.

Bugün, tarihi ve günümüzü kavrayabileceðimiz gerçekçi, nesnel çözümlemelere ve insanlýðýn düþmanlarýna karþý çok geniþ birliktelikteliklere þiddetle ihtiyacýmýz var.

Unutmayalým ki hepimiz tarihin öznesiyiz.

10.11.2012
Vildan Sevil