Neden mutsuzum? Çünkü eðlencelerim çok ciddi. Çocukça heyecanlar, çocukça coþkular yok hayatýmda. Uçurtma uçurtmayalý, salýncakta sallanmayalý, çimenler üzerinde yuvarlanmayalý, týrabzanlardan kaymayalý, elmayý dalýnda yiyip çöpünü dalýnda býrakmayalý, köpeðimle koþmayalý, kahkaha atýp gülmeyeli, bir kazaðý giyip sevinmeyeli, elma þekeri yemeyeli, bir kaðýdý istediðim gibi boyamayalý, toprakta oynayýp kirlenmeyeli çok zaman oldu. Büyüdükçe ciddi eðlenceler hayatýma girdi. Ceket giyerek, kravat takarak bir baþkasýnýn hayatý hakkýnda kararlar almak en büyük eðlencem oldu. Manavdan elma almak, fýrýndan ekmek almak, kendi çocuðuma bakýp amip gibi duygusal anlamda çoðalmak mutluluðum oldu. Kirlettikçe mutlu oldum. Burnumun ucunu göremediðim halde, her þeye burnumu sokarak mutlu oldum.
Büyüdüm. Ciddileþtim. Eskiden Allah derdim. Allah'tan dileðim bir anne deyiþim kadar masumcaydý. Ýnancým süt kokardý. Þimdi tüm inançlarým, þarap, raký kokmakta. Nefesim zehir saçmakta. Dualarým bir alkol gibi gökyüzüne çýkmakta. Çocukluðum çok eskilerde kaldý. Bir þarap fiyatýna mutluluklarým vardý. Þimdi bir bar dolusu mutsuzluðum var. Sarhoþluðum ve bir beþik gibi sallanmam bebek gülüþü ortaya çýkarmamakta. Adým baþýnda çocukluk izlerim olsa da, artýk her iz ayaklarýma küçük kalmakta. Büyüse de adým atýþlarým gittiðim yerde anne sevgisine benzer büyük sevgiler beni beklememekte. Küçüldü gözlerimdeki büyüttüðüm bakýþlarým. Nereye dönse baþým, boynum daha fazla eðilmekte.
Büyüdüm. Suçumu affetmedi kimse. Bir simit çalýþým, demletti yanýnda kan renginde çayý. Bir simitle beraber daðýldý her yanýma susam tadýnda suçlarým. Kabahatlerim bir elmayý soyan býçak kadar keskin. Çýrýlçýplak kaldým yeryüzünde.
Uðradýðým tacizler çocuklardan daha büyük. Çocukça kalmadý bende bir coþku.
Neden mutsuzum? Çünkü büyüdükçe kaldým yetim ve öksüz. Bu yüzden kalmadý bende çocukça bir coþku.