Neredeydin baþkaným, bizi hep uyuttular?
‘’Ýman kurtarma’’ deyip, batýl bir yol tuttular.
Yýllarca söz verdiler, en sonu unuttular.
Yetmiþ yýldýr bitmiyor, bitmiycek bu kargaþa

Þeytan ne söylüyorsa, bunlar: ‘’Beli‘’ diyorlar.
Hak, hakikat! Diyene; ‘’Kim bu deli ?‘’diyorlar.
Ehl-i salip zalime: ‘’Þah-ý Veli ‘’diyorlar.
Aldanma takkesine, gönül vermiþ serpuþa.

Milliyet davasýný, fýska büründürdüler.
Tüm kutsal deðerleri, yerde süründürdüler.
Ruhumuzu Rahman’a, asi göründürdüler.
Kaderdi kaçamadýk, yazýlan geldi baþa.

Irak, Filistin derken, sýra bize mi geldi?
Birkaç nasipsiz tayfa, niçin gemiyi deldi?
Ümmet sahipsiz kaldý; Türk dünyaya bedeldi.
Bel baðladýk Obama, Baba ve Oðul Bush’a?

Bütün dünya kan gölü, kan aðlýyor Müslüman.
Resul yüzüne bakmaz, ahiret günü inan,
Uyan artýk ey millet, zaman geçmesin zaman.
Mazlumlara sahip çýk, karþý dur bu savaþa.

Yüreðinden söküp at, Batý denen illeti.
Parça parça böldüler, fitnelerle milleti.
Yeter artýk çektiðin, asýrlardýr zilleti.
Gözler kör, yürek saðýr, sýra geldi bak kaþa.

Deðiþimin rüzgârý, esti iktidar etti.
Deðiþti hükümetler, sanki millet kar etti.
Mazlumlarýn vicdaný, her dem ah-u zar etti.
Yeter artýk aldanma seçim vakti pýþ pýþ’a.


Nemiz var, nemiz yoksa yabancýya sattýlar.
‘’Babalarca satarým.’’ diye tafra yaptýlar.
Sandýk zamaný halka birkaç kemik attýlar.
En sonu muhtaç olduk, bir lokma temiz aþa.

Açýlým teranesi, hep nifak ekiyorlar.
Halka havuç uzatýp, sonra da çekiyorlar.
Acemi keklik gibi tuzakta sekiyorlar.
Gelin birlik olalým, nesiller gelsin cuþa.


Milletin servetini, yaðma; talan ettiler.
Köþeye sýkýþtýkça, ah-u figan ettiler.
Bin yýllýk tarihini, nasýl yalan ettiler?
Ýradeni terk etme! Ota, mota, talaþa.

Vataný vatandaþa; hak-i mezar ettiler.
Teröristle, hainle; çarþý Pazar ettiler.
Ey millet hep bunlarý, azar azar ettiler.
Benliðini kaybettin, gafille girdin duþa.

Adalet ters yüz olmuþ, hakkýný soramaz ‘’hak’’.
Vatandaþsa; ayazda kalmýþ, bi-ilaç, çýplak.
Adlarýna takýlma! Bunlarýn neresi ak?
Hep hortumlar takýlmýþ, servet akýyor dýþa.

Ekranlarý kuþatmýþ hep onursuz kimlikler
Küffar gemisindeler bitmez orda hinlikler
Ceplerinden dökülür dolar Euro binlikler
Vatandaþsa çaresiz muhtaç olmuþ kuruþa

Dostum gönül bahçende gonca güller solmadan
Kervandan ayrý düþüp saçlarýný yolmadan
Baþkaldýr zalimlere haykýr vakit dolmadan
Sahip çýk liderine sýrtýn gelmesin tuþa

Kefene haciz gelmiþ, milletin hali acý.
Hangi gafil irade bu gidiþe duacý?
Vicdanlar saðýr olmuþ, mazlum haktan davacý.
Halkýn zavallý hali, vekillere temaþa.

Çiftçinin ürettiði, þimdi para etmiyor.
Köy yýkýk, hane dökük, artýk baca tütmüyor.
Düþündün mü ey halkým, neden çilen bitmiyor?
Bir olsun artýk köylü, kentli, memur ve paþa

Yunus’a kulak verdim, söyledi: ‘’Sev ve Sevil!’’
Parçalanmak milletin, asla kaderi deðil!
Türkoðlu Türk geliyor, eðil çelik put, eðil!
Hiçbir güç dayanamaz, bu müstahkem vuruþa.

Deneme tahtasý mý, bu asil, necip millet?
Baraj fitnesi halkta, sanki devasýz illet.
Kalk ayaða Türkoðlu, yeter düþtüðün zillet!
Yetmiþ yýldýr gelenler, bak zulme olmuþ maþa.

Neymiþ efendim neymiþ; ‘’Barajý aþamazmýþ!’’
Atlantik’ten izinsiz, hareket yaþamazmýþ!
Bu koskoca okyanus, sandýktan taþamazmýþ?
Kulak verme kardeþim, sen laf denen týraþa.

Kâinat, iftiharla bahsediyor üstattan.
Dünyayý kurtaracak, evrensel bilge zattan.
Artýk medet ummayýn! Fitne, fücur, fesattan.
Yolunu kesmek için düþmüþ hain telaþa

Parti deðil kardeþim, sanki Nuh’un gemisi.
Sakýn yalnýz býrakma, Hakk’a çaðýran sesi.
Kucaklýyor üstadým, köylü kentli herkesi.
Bütün ülke tek yürek çaðlýyor baþtanbaþa

Ehli-i beyt; baþ tacýmýz, selam ehl-i abaya.
Sözcükler kifayetsiz, yetmez medh-ü senaya.
Yýllarýn ötesinden, Üstat Haydar Baba’ya
Selam verdi Þehriyar; seslendi daða, taþa.

Gök kubbe çadýrýmýz, güneþse bayraðýmýz.
Bütün dünya malýmýz, mülkümüz, topraðýmýz.
Laz’ý, Kürt’ü, Çerkez’i; dalýmýz yapraðýmýz.
Ey Türk Töre’n yürüsün, sen binlerce yýl yaþa!

Ozan Hadi’m dünyanýn boyasý, cilasýna,
Meyledip gönül verme, uðrarsýn belasýna.
Ben ölmezim diyenin, dün gittik salasýna.
Mümin misal edilmiþ, çift kanatlý bir kuþa.