Hayallere kanat olan, duygularý somutlaþtýran harfler kýskanýr ateþle suyun yazdýðý þiirin berraklýðýný, akýcýlýðýný. Bir sessizliðe bürünürler alfabedeki yerlerinde. Itýrý albeni olan bu þiir çaydýr. Her ne kadar cam ona þekil verir gibi gözükse de cama ruh veren onun albenisidir.


Görenlere huzur ve sükunun buðulu hâli dedirten þiirin naðmesi, ahengi, týnýsý
Kendine hastýr. Nazýn ve hazzýn soyutluktan sýyrýlmýþ gerçekle buluþmuþ suretidir
camdan gülümseyen ceren. Bu cerenin tebessümü, kuruyan dudaklara ateþle suyun armaðanýdýr. Ateþ ve su bu has þiiri yazarken çaydanlýktan, semaverden ve demlikten yardým alýr. Sýra þiiri okumaya gelince insanoðlu girer iþin içine.


Þiirdeki dizeler yalnýz dil, dudak ve gözle okunmaz. Gönlün ve gözün yaný sýra el de dahil olur okumaya. Þiirin uyaðý renk ve ahenktir. Yudum yudum okunur. Eller, ince bellilere dokunduðunda buselik bir bestenin iklimine girilir. O demden sonra huzur ve sükun ehlidir þiiri okuyan. Sükutun en anlamlý olduðu okumaya tanýk olur gören gözler.


Þimdi soruyorum size ateþ ve su þiir yazar da hiç okunmaz mý?
Ankara, 05.12.2012