Soytarý deðilim; bir palyaçoyum belki farkým bu. Sýradan insanlarýn mahalle aðýzlarýnda bir dedikoduyum. Çoluk çocuðun topu, büyüklerin þutuyum. Acýlarýn tuzu biberi hayat mutfaðýnýn ocaðýnda kaynayan bir ceylan yüreðiyim. Sevgilerim çimen yeþili; korkularým aslan diþi beyazý. Kan kýzýlýyým. Bir hýrdavat dükkanýnda baltalarýn ve kazmalarýn arasýnda unutulmuþ ve her gün kendi yüreðine saplanan bir çiviyim. Bir lastikli donum belden aþaðý esprilerin olduðu yerde. Tüm temiz kumaþlar kirli paralarla alýnýr. Ve ben satýlmýþ gururlarýn, vicdan hesaplarýnda sýfýrým. Kirim lekeli vicdanlarýn içinde. Temiz bir yürekle sevilmeyenim. Bir temiz çarþaf gibiyim, tacizin ve tecavüzün yataðýnda. Sabaha kadar adaletin kine ve nefrete gebe býrakýldýðýyým. Ýnsanlarýn kuyruklu yalanlarla hayvanlaþtýðý yerdeyim. Bir cami giriþinin vestiyerinde, çalýnan bir ayakkabýyým. Sýradaným. Markam ve etiketim ayaklar altýnda. Ayak parmaklarý gibi kýstýrýlaným. Yolum uzun ve ben küçük ayak parmaðý gibi sýzlamaktayým.
Kýpkýrmýzý elma kabuðuyum soyulup atýlan. Batan güneþin geride býraktýðý mor renkli bir duyguyum. Þiirim bir delikanlýðýnýn halay çeken ritminde. Bir titremeyim, bir sarsýlmayým düðün gecelerinin heyecanýnda.
Sabahýn ilk ýþýklarýyla yenilen horoz þekeriyim, bir çitin üzerine çýkýp hiç ötmesini bilmeyenim. Tadýn dile vurmuþluðunda, sözcük olarak yürekleri besleyenim. Karanlýðýn en zifiri olanýnda, katran karasý kömür gözlerde, grizu patlamasýyým. Bir maden iþçisi gibi hayatýn derinliðinde toz içindeyim.
Havanýn açýk olduðu gecelerde, çýrýlçýplak gökyüzünde, yýldýzlarýn meme ucu gibi sarktýðý saatlerde, bir üvey evlat gibi gecenin koynunda uyumaktayým. Gözyaþlarým ay ýþýðý gibi düþerken ýslak kaldýrýmlara, korkularýmýn çarþaf daðýnýklýðýnda, örtüsüz bir yürekle duygularýmýn donduðu yerdeyim. Aslýnda sýradan biriyim. Herkesin bir lüks araba gibi dolaþtýðý hayat yolunda ben seyyar satýcýnýn balýk arabasýnda deniz suyunun ölümcül kokusunda dudaklarýma su serpmekteyim. Bir balýðýn pullarýyla denize duygusal mektuplar göndermekteyim.